Wyniki badań dotyczących zawartości Fe, Cu, Zn, Mn, Co, Ni, Pb i Cd w glebach Bieszczadów zamieszczono w tabelach 1, 2, 3. W badanych glebach połonin Bieszczadów zachodzi wyraźna, antropogeniczna akumulacja ołowiu i kadmu w ich organicznych i organiczno-mineralnych poziomach stropowych. Poziomy te pełnią różnorodną, ważną funkcję ochronną w szczytowych partiach Bieszczadów. Zanieczyszczenie gleb Bieszczadów kadmem i ołowiem, choć dobrze widoczne, nie jest duże i dotyczy tylko poziomów powierzchniowych.
Przedstawiono wyniki badań nad zawartością metali ciężkich w powierzchniowych (0-5 cm) poziomach gleb obszaru głównego grzbietu Karkonoszy (Rye. 1). Wśród oznaczanych metali ciężkich najwyższe koncentracje w badanych glebach wykazują ołów, kadm i cynk (Tab. 1, Ryc. 2). Zawartość ołowiu, kadmu i cynku we wszystkich punktach badawczych jest wysoka i przekracza ich ilości w granitoidowym podłożu skalnym, przewyższając również wartości uznawane za dopuszczalne . Największe ilości tych pierwiastków oznaczano w najwyższych położeniach głównego grzbietu Karkonoszy.