W pracy przedstawiono nowe kryterium strukturalne delimitacji obszarów oraz nową metodę określania poziomu urbanizacji obszaru. Opisana metoda bazuje na własnościach morfologicznych struktury podziału gruntu na działki i wykorzystuje fakt, że istnieją tylko trzy postacie funkcyjne dystrybucji pól powierzchni działek: (i) odwrotnie potęgowa o wykładniku równym 2, (ii) logarytmiczno-normalna oraz (iii) odwrotnie potęgowa o wykładniku równym 1. Dystrybucje te charakteryzują, odpowiednio, rdzeń miasta, przedmieścia, oraz tereny niezurbanizowane. Podstawę analizy morfologicznej gruntu stanowią mapy GIS.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.