Ponieważ już wkrótce wybór technologii utrzymania trzody chlewnej będzie musiał spełniać ostre wymogi UE, dotyczące ochrony środowiska i komfortu bytowego zwierząt, w IBMER Oddział Poznań poddano badaniom 4 rodzaje podłoża pod kątem kryteriów UE. Były to: głęboka ściółka, częściowy ruszt, „płytki gdańskie", posadzka betonowa samospławialna. Podłożem, na którym najłatwiej było utrzymać czystość, a tym samym ograniczyć emisję amoniaku, okazał się kojec na częściowym ruszcie, niestety najgorszy jeśli chodzi o wyniki produkcyjne i zużycie paszy. Najlepsze rezultaty osiągnięto na posadzce z „płytek gdańskich". Była ona także zadowalająca pod względem łatwości utrzymania czystości, zapewniając tym samym komfort bytowy zwierzętom utrzymywanym w kojcu z tym rodzajem podłoża.