Współczesny rozwoju turystyki wiążą się ze zwiększonym zainteresowaniem terenami przyrodniczo cennymi. Przyrodnicze walory regionów turystycznych, obok stanu infrastruktury, decydują o ich ogólnej atrakcyjności turystycznej. W opracowaniu dokonano przeglądu i analizy funkcji pełnionych przez media lokalne i regionalne w rozwoju i propagowaniu różnych form turystyki przyrodniczej. Szczególnie wzięto pod uwagę rolę jaką te media mogą pełnić w edukacji i promocji nowych przyrodniczych produktów turystycznych. Podjęto też próbę identyfikacji najważniejszych problemów w komunikowaniu się z tą grupą mediów. Podziały mediów na różne grupy często wskazują na tę ich część, która ze względu na przekazywane treści, zasięg i nakład oraz sposób ich dystrybucji mogą być nazywane regionalnymi lub lokalnymi. Mimo potencjalnie bardzo wysokiej turystycznej konkurencyjności terenów przyrodniczo cennych ich konsumpcja jest dotychczas niedostateczna. Poza obszarami o ugruntowanej marce i o dobrej infrastrukturze turystycznej pozostała ich część jest omijana i niedoceniana. W tym względzie wydaje się istotne zaangażowanie mediów w propagowaniu nowych przyrodniczych destylacji i przyrodniczych produktów turystycznych. Wiele z analiz rozwoju rynku turystycznego w naszej części Europy wskazuje na bezsprzeczny zasób przyrodniczych walorów jako podstawę przyszłej oferty turystycznej. W tym wypadku rolą mediów jest propagowanie nowych przyrodniczych produktów turystycznych.
Kolekcje traw ozdobnych w Polsce zlokalizowane są głównie przy ogrodach botanicznych i instytutach naukowych, a także w ogrodach prywatnych. Wciąż istnieje niewiele kolekcji tych roślin w porównaniu z innymi roślinami ozdobnymi (np. różami), ponieważ uprawa traw rabatowych jest młodą dziedziną ogrodnictwa ozdobnego, a większość odmian została wyhodowana po 1960 roku. Z badań wynika, że pierwsze trawy w ogrodach botanicznych zaczęto gromadzić już w 1811 roku (Wrocław). Czas powstawania pozostałych kolekcji to lata 70. i 80. XX wieku, a w ogrodach prywatnych tworzone były głównie pod koniec lat 90. Kolekcje prywatnych właścicieli różnią się od tych zlokalizowanych przy placówkach naukowych. Kolekcje przy ogrodach botanicznych zostały utworzone w działach systematyki roślin głównie na potrzeby naukowo-dydaktyczne, stanowiąc pomoc dla studentów nauk przyrodniczych oraz pracowników instytutów. Zbiory prywatnych właścicieli gromadzone są przede wszystkim w celach dekoracyjnych oraz są częścią większego ogrodu. W zbiorach badanych kolekcji znajdują się gatunki naturalnie występujące w przyrodzie, również te objęte ochroną