W artykule przedstawiono sposób projektowania poduszek piaskowych jako płytkiej wymiany podłoża gruntowego. Przykłady obliczeniowe przedstawiają wpływ szerokości poduszki na nośność i osiadanie podłoża gruntowego pod ławami dwukondygnacyjnego budynku administracyjno-socjalnego, posadowionego na gruncie organicznym o miąższości 3 m. Rozważano poduszki o różnych szerokościach, określonych przez wartość kąta rozkładu naprężenia β = 0°, 30° i 45°. Stwierdzono, że konieczna jest wymiana podłoża torfowego na całej wysokości warstwy, bez względu na szerokość poduszki piaskowej. Spełnienie SGU jest możliwe jedynie przy szerokości poduszki ponad 2-krotnie większej od szerokości fundamentu.
W artykule omówiono wpływ zbrojenia poduszki piaskowej na nośność podłoża gruntowego i zwiększenie sztywności poduszki. Podano tok postępowania przy projektowaniu poduszki zbrojonej według zaleceń EBGEO. Obliczenia obejmują wybrane ławy dwukondygnacyjnego budynku administracyjno-socjalnego, posadowionego na gruncie organicznym o miąższości 3 m. Zaprojektowano poduszki piaskowe o różnych szerokościach określonych przez wartość kąta rozkładu naprężenia β = 0°, 30° i 45°, zbrojone czterema warstwami geosiatki. Obliczenia poduszek przeprowadzono zgodnie z wytycznymi EBGEO. Zbrojenie poduszki piaskowej ma wpływ na nośność podłoża gruntowego na wypieranie, a wpływ zbrojenia jest największy w przypadku poduszki o szerokości równej szerokości fundamentu. Wzrost sztywności poduszki, obliczony według EBGEO, wynika głównie z jej obciążenia i wytrzymałości zbrojenia na rozciąganie.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.