Poznanie warunków klimatycznych Bieszczadów jest utrudnione w wyniku braku stacji meteorologicznych na grzbietach i w wyższych częściach zboczy, W celu określenia wartości poszczególnych elementów meteorologicznych w górnych częściach Bieszczadów potrzebne są wieloletnie ciągłe pomiary. Przykłady zróżnicowania klimatycznego przedstawiono na podstawie badań prowadzonych w stosunkowo krótkich przedziałach czasowych. Pomiary topoklimatyczne prowadzono na Połoninie Wetlińskiej, na Tarnicy oraz w okolicy Równi k. Ustrzyk Dolnych. Udokumentowano szereg przypadków występowania inwersji termicznych. Stwierdzono m.in. możliwość występowania przy gruntowych przymrozków w pełni sezonu wegetacyjnego w najwyższej części Bieszczadów. Prowadzono też pomiary zróżnicowania występowania pokrywy śnieżnej. Oszacowano wysokość poszczególnych pięter klimatycznych w Bieszczadach. Można przypuszczać, że poszczególne piętra klimatyczne występują w Bieszczadach na następujących wysokościach: piętro umiarkowanie ciepłe - obejmuje teren poniżej 650 m n.p.m. na wypukłych formach terenu i poniżej 520 m n.p.m. we wklęsłych formach; piętro umiarkowanie chłodne - wysokość 650-1075 m n.p.m. (formy wypukłe) oraz 520-850 m n.p.m. (formy wklęsłe); piętro chłodne - powyżej 1075 m n.p m. (formy wypukłe) oraz powyżej 850 m n.p.m. (formy wklęsłe). Na odsłoniętych grzbietach w Bieszczadach mogą w pełni letniego sezonu turystycznego występować warunki do intensywnego ochładzania ciała człowieka (w czasie prowadzonych pomiarów temperatura efektywna NTE wynosiła nawet minus 11,0°