Niniejszy artykuł przedstawia wybrane cechy geometryczne poziomych osnów III klasy, wyznaczone na podstawie dostępnych dla autorów danych z terenu kilkudziesięciu powiatów, oraz ich krótką analizę statystyczną w odniesieniu do zapisów Instrukcji Technicznej G-1. Zastosowano również analizę korelacji i metodą grafów jako narzędzia do określenia stopnia powiązania badanych cech ze sobą. Uzyskane parametry przeciętnego obiektu mogą posłużyć do tworzenia regularnych modeli testowych, zbliżonych do obiektów rzeczywistych w celu przeprowadzania różnorakich analiz dotyczących tego rodzaju osnów.
W pracy przedstawiono propozycję metodyki opracowania statycznych obserwacji satelitarnych wykonanych przy zakładaniu punktów osnowy pomiarowej od momentu pozyskania obserwacji satelitarnych z odbiornika do uzyskania ostatecznych współrzędnych w aktualnie obowiązujących układach odniesienia. Jest to podstawowe zadanie geodezyjne, od którego zależy powodzenie wielu prac w szerokim zakresie działalności: pomiarów geodezyjnych, projektowania, realizacji obiektów inżynierskich, aktualizacji map, budowania systemów informacji przestrzennej i geograficznej. Opracowanie obserwacji rozpoczęto od przetworzenia obserwacji binarnych pochodzących bezpośrednio z odbiornika satelitarnego GNSS do obserwacji zapisanych w uniwersalnym formacie plików Rinex. W drugim etapie celem nawiązania wykonanych pomiarów osnowy do jednolitego układu odniesienia, obserwacje te uzupełniono o dane pochodzące ze stacji referencyjnych systemu ASG-EUPOS. Następnie na podstawie postprocessingu przetworzono wszystkie obserwacje satelitarne dla odpowiednich par punktów i obliczono wektory współrzędnych kartezjańskich (∆X, ∆Y, ∆Z) wraz z błędami ich wyznaczenia. W kolejnym etapie wykonano diagnostykę szczegółową wektorów dla rzeczywistej oceny jakości uzyskanego materiału obserwacyjnego dla wyeliminowania wektorów obarczonych dużymi błędami. Po tych czynnościach przeprowadzono w dwóch etapach wyrównanie wektorów sieci GPS. W ostatnim etapie wykonano transformację wyników do żądanych układów współrzędnych. Dla kontroli uzyskanych wyników przeprowadzono niezależne opracowanie obserwacji za pomocą automatycznego serwisu POZGEO w systemie ASG-EUPOS.