Rezerwat przyrody „Dolina Łańskiego Potoku” wyróżnia się zróżnicowaną szatą roślinną z interesującymi zbiorowiskami roślinnymi i licznymi chronionymi gatunkami. Stwierdzono tu m.in. dobrze zachowane płaty podgórskiego łęgu jesionowego i olszyny górskiej. Osobliwością rezerwatu są fitocenozy olsu torfowcowego, niestwierdzone dotychczas na obszarze Pogórza Śląskiego. W płatach olsu jest zlokalizowane jedno z 8 w polskich Karpatach stanowisk czermieni błotnej Calla palustris. Ze względu na szczególne walory florystyczne „Doliny Łańskiego Potoku” postuluje się powiększenie powierzchni rezerwatu i wyznaczenie wokół jego części otuliny
Artykuł stanowi głos w dyskusji na temat inwentaryzacji siedlisk przyrodniczych podjętej przez Lasy Państwowe w 2006 roku. Rozważane są głównie dwa aspekty: identyfikacji niektórych typów siedlisk (i zbiorowisk) leśnych w procesie inwentaryzacji oraz sygnalizowanych przez przyrodników, potrzeb uzupełnienia listy siedlisk chronionych. Pełna diagnoza siedliska powinna obejmować zarówno rozpoznanie fitosocjologiczne jak i ocenę stopnia naturalności siedliska. Zdaniem autorów lista siedlisk chronionych winna być uzupełniona o ols porzeczkowy Ribeso nigri-Alnetum, ols torfowcowy Sphagno squarrosi-Alnetum oraz łozowisko Salicetum pentandro-cinereae.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.