Badania prowadzono w czasie od 23 kwietnia do 31 października 2001 r. oceniając pięć odmian miniaturowej gerbery hodowli Preesmana. Były to ‘Baccardy’ - pomarańczowa z ciemnym oczkiem, ‘Channa’ - ciemnoróżowa, obydwie o kwiatach pojedynczych i półpełne: ‘Diamonti’ - jasnoróżowa, ‘Fristy’ - żółta z pomarańczowym kołnierzykiem oraz ‘Nova Zembla’ - śnieżnobiała. Gerberę uprawiano w szklarni w substracie torfowym, zgodnie z zaleceniami dla tego gatunku. W związku ze skróconym okresem produkcji na 1 m² umieszczono 14 roślin. Wielkość i jakość plonu, z wyjątkiem trwałości kwiatostanów, zależały od odmiany. Najobficiej kwitła ‘Channa’ (223 szt.·m⁻²), bardzo dobrze ‘Baccardy’ (190 szt.·m⁻²), a najsłabiej ‘Diamonti’ (150 szt.·m⁻²). Wszystkie odmiany miały typową dla miniatur średnicę koszyczków (6,4 - 7,0), wystarczającą długość szypuł (47,3 - 58,6 cm) i dobrą trwałość kwiatostanów (14,8 - 15,3 dni). Największą masę, która jest odzwierciedleniem jakości, miały kwiatostany odmiany ‘Channa’ (15,8 g), a najmniejszą ‘Fristy’ (13,5 g). Do uprawy w warunkach polskich godne polecenia, nie tylko ze względu na plonowanie, ale także na intensywną barwę kwiatostanów są ‘Channa’ i ‘Baccardy’.