1 stycznia 1994 r. powołano do życia Polskie Centrum Badań i Certyfikacji. Jedną z płaszczyzn działania PCBC jest zarządzanie środowiskowe, którego cel stanowi poprawa relacji między efektami działalności człowieka i zbyt szybko degradowanym środowiskiem naturalnym. W celu przeciwdziałania kryzysowi i degradacji środowiska naturalnego podejmowane były przez ONZ inicjatywy: Raport U Thanta (1969 r.), Deklaracja Sztokholmska (1972 r.), Komisja Brundtland (1983 r.), Szczyt Ziemi w Rio de Janeiro (1992 r.) z jego porozumieniami, deklaracjami i programem rozwoju Agenda 21. W celu oznaczenia i wypromowania wyrobów wytwarzanych z troską o środowisko zaproponowano znak ekologiczny, który funkcjonuje już w wielu krajach świata i jest również zaprojektowany w Polsce. System Zarządzania Środowiskowego (SZS) powinien działać zgodnie z cyklem: Planuj - Wykonaj - Sprawdź - Działaj (ang. P - D - C - A). Wdrożenie systemu powinno uwzględnić: opracowanie zintegrowanego systemu dokumentacji, uwzględnienie jedynie dokumentów ISO 14001, dostosowanie dokumentacji do potrzeb zakladu i komputerową dokumentację systemu. Korzyści z wdrożenia SZS to: obniżenie kosztów, realizacja dążeń udziałowców, spełnienie wymagań prawnych i środowiskowych oraz konkurencyjność zakładu.
System jakości obejmuje strukturę organizacyjną, procedury, procesy i zasady, niezbędne do zarządzania jakością. Podstawowe, najpowszechniej stosowane obecnie systemy jakości to: system wg norm serii ISO 14000 oraz system TQM.
W kilkudziesięciu już krajach wdrażane są normy ISO serii 14000, dotyczące problematyki zarządzania środowiskiem. W krajach członkowskich Unii Europejskiej preferowane są systemy zarządzania środowiskowego EMAS. Wdrożenie takiego systemu zarządzania przynieść może także korzyści ekonomiczne oraz poprawę wizerunku firmy.