W założonym na stacji lizymetrycznej w 1994 roku doświadczeniu wysiano mieszanki: życicy trwałej z kostrzewą łąkową, życicy trwałej i kostrzewy łąkowej z koniczyną białą oraz koniczynę białą w siewie czystym. W lizymetrach utrzymywane są dwa poziomy wody gruntowej: 40 i 80 cm. Mieszanki nawożone są dawkami azotu N₁ - 60 kg N/ha/rok i N₂ - 180 kg N/ha/rok; koniczyna biała w siewie czystym - bez nawożenia azotem (N0). Nawożenie fosforowo-potasowe jest jednakowe dla wszystkich obiektów i wynosi: P₂O₅ - 90 kg/ha, K₂O - 100 kg/ha. W doświadczeniu bada się wpływ koniczyny białej w runi na zawartość azotu mineralnego w glebie i wodzie gruntowej lizymetrów przy zróżnicowanym jej poziomie i różnym nawożeniu azotem. Zaobserwowano wyższe stężenia azotu azotanowego w glebie i wodzie gruntowej pod uprawami mieszanki koniczynowo-trawiastej i koniczyny białej w siewie czystym niż w przypadku uprawy mieszanki traw.
W doświadczeniu łąkowym badano wpływ wzrastającego nawożenia mineralnego na zawartość azotu ogólnego, białkowego i azotanowego w sianie łąkowym z trzech pokosów. Stwierdzono, że w miarę wzrostu nawożenia mineralnego wzrastała zawartość badanych form azotu. Głównym czynnikiem wpływającym na wzrost zawartości tych form azotu były dawki azotu i warunki meteorologiczne. Wzrost dawek azotu powodował zmniejszenie udziału procentowego azotu białkowego w azocie ogólnym. Nie stwierdzono szkodliwych zawartości azotanów w badanym sianie.