Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 11

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  methemoglobinemia
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Wskazniki toksykometryczne mononitrotoluenow. Cz.II. Kumulacja czynnosciowa

100%
Mlynarczyk W.
Bromatologia i Chemia Toksykologiczna
|
2001
|
tom 34
|
nr 1
7-11
Dokonano oceny porównawczej wskaźników kumulacji czynnościowej izomerów mononitrotoluenu. Izomer 3- i 4-NT zaliczono do pierwszej, a 2-NT do drugiej klasy środków kumulujących efekty toksyczne.
2

Dostępność biologiczna a methemoglobinotwórcze działanie p-chloronitrobenzenu

89%
Adamska T., Senczuk W., Zawila A.
Bromatologia i Chemia Toksykologiczna
|
1988
|
tom 21
|
nr 1
3

Diagnostyka laboratoryjna w praktyce - methemoglobinemie i niedokrwistosci hemolityczne z cialkami Heinza u kotow

89%
Lukaszewska J., Popiel J., Bielicki K.
Magazyn Weterynaryjny
|
2005
|
tom 14
|
nr 07-08
14-16
4

Wskazniki toksykometryczne mononitrotoluenow. Cz.V. Methemoglobinemia

88%
Mlynarczyk W., Adamska T.
Bromatologia i Chemia Toksykologiczna
|
2001
|
tom 34
|
nr 4
321-324
We krwi szczurów Wistar oznaczano stężenia methemoglobiny po jednorazowym dożołądkowym podaniu izomeru o-, m- i p-nitrotoluenu (2-, 3-, 4-NT) w zależności od czasu. Maksymalne stężenie methemoglobiny stwierdzono 1,5 godz. od podania 3-NT oraz 3,5 i 4 godz. od podania 2- oraz 4-NT. Przebieg zmian stężeń methemoglobiny we krwi opisuje równanie Batemana.
5

Methemoglobinemia oraz niektore parametry biochemiczne zwiazane z funkcja watroby i nerek u szczurow podczas lacznego subchronicznego narazenia na olow i azotyny

88%
Dudka J., Dawidek-Pietryka K., Szczepaniak S., Dudka K.
Bromatologia i Chemia Toksykologiczna
|
1999
|
tom 32
|
nr 3
253-257
Po 90-dniowym narażeniu szczurów, w odstępach dobowych, na pojedyncze i łączne działanie Pb(CH3COO)2 (10 mg/kg m.c.) i NaNO2 (30 mg/kg m.c.) oznaczono w pełnej krwi poziom methemoglobiny, a w osoczu aktywność aminotransferazy asparaginianowej (AspAT [EC.2.6.1.1]), aminotransferazy alaninowej (AlAT [EC.2.6.1.2]), gamma-glutamylotransferazy (GGTP-azy [EC. 2.3.2.1]) oraz stężenie kreatyniny i mocznika.
6

Methemoglobinemia oraz wybrane parametry biochemiczne zwiazane ze stanem redox erytrocytu w subchronicznym narazeniu na rtec i azotyny

88%
Dudka J., Dawidek-Pietryka K., Szczepaniak S.
Bromatologia i Chemia Toksykologiczna
|
1999
|
tom 32
|
nr 3
259-263
Po З0, 60 і 90 dniach narażenia szczurów na pojedyncze i łączne działanie chlorku rtęci (II) - 1,4 mg/kg m c. x dzień i azotynów - 30 mg/kg m.c. x dzień, określono poziom methemoglobiny (Met-Hb). Po 90 dniach - w erytrocytach oznaczono poziom pozabiałkowych grup sulfliydrylowych (SH) oraz aktywność dehydrogenazy glukozo-6-fosforano- wej (G-6-PDH; E.C.l. 1.1.49.), peroksydazy glutationowej (GSH-Px; E.C. 1.11.1.9.) i dehydrogenazy mleczanowej (LDH; E.C. 1.1.1.27.). Wykazano, że rtęć, mimo własnego nieznacznego działania methemoglobinotwórczego, obniża methemoglobinotwórcze działanie azotynów. Zarówno rtęć, jak i azotyny obniżają poziom wolnych grup -SH. Stwierdzono istotne zmiany GSH-Px we wszystkich przebadanych grupach. Zaobserwowano podwyższoną aktywność LDH u szczurów otrzymujących azotyn i G-6-PDH w grupie narażonej na łączne działanie rtęci i azotynów.
7

Methemoglobinemia oraz wybrane wskazniki biochemiczne funkcji watroby i nerek w subchronicznym narazeniu szczurow na rtec i azotyny

75%
Dudka J., Dawidek-Pietryka K., Szczepaniak S., Leczynska D.
Bromatologia i Chemia Toksykologiczna
|
2000
|
tom 33
|
nr 2
151-154
Po 90-dniowym narażeniu szczurów per os w odstępach dobowych, na pojedyncze i łączne działanie HgCl2 (1,4 mg/kg m.c.) i NaNO2 (30 mg/kg m.c.) określono w pełnej krwi poziom methemoglobiny, a w osoczu aktywność aminotransferazy asparaginianowej (AspAT); [E.C.2.6.1.1.], aminotransferazy alaninowej (AlAT); [E.C.2.6.1.2 ], gammaglutamylotransferazy (GGTP-azy); [E.C.2.3.2.1.] oraz stężenie kreatyniny i mocznika.
8

Od azotanów do N-nitrozoamin. Zagrożenia chemiczne

71%
Dzwolak W.
Przegląd Gastronomiczny
|
2013
|
tom 67
|
nr 07-08
9
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Evaluating adult dietary intakes of nitrate and nitrite in Polish households during 2006-2012

71%
Anyzewska A., Wawrzyniak A.
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
|
2014
|
tom 65
|
nr 2
Introduction. Nitrates and nitrites commonly occur throughout nature as well as in foodstuffs. Their excess consumption can however pose health risks, for example, arising from methaemoglobinaemia or from the formation of N-nitrosamines. Objectives. To determine whether the levels of domestic nitrate and nitrite consumption are safe in Polish households during 2006-2012. Material and methods. Appropriate consumption data was obtained from the Central Statistical Office in Poland (GUS), whilst nitrate and nitrite intakes were estimated from nationally available data on foodstuff content taken from the literature. Results. Mean nitrate and nitrite intakes were respectively 147 mg NaNO3 and 3.26 mg NaNO2 /per person/day, corresponding to 41% and 45% of the ADI (acceptable daily intake). Statistically significant differences in intakes were observed between types of households, with the highest seen in those of retired subjects; however the ADIs were not exceeded. Conclusions. Domestic intakes of nitrates and nitrites were found to be at safe levels; nevertheless control over their intake should be maintained because of potentially adverse health threats.
10

Czy błędy przedlaboratoryjne istotnie zmieniają wyniki badań analitycznych?

71%
Winnicka A., Rzepecka A., Zmigrodzka M., Cywinska A., Witkowska-Pilaszewicz O.
Magazyn Weterynaryjny
|
2019
|
tom 28
|
nr 06
11

Ocena lacznego wplywu chlorku miedziowego i azotynu sodu na poziom methemoglobiny i tryptofanu we krwi szczura [ narazenie subchroniczne ]

54%
Dudka J., Szczepaniak S.
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
|
1995
|
tom 46
|
nr 2
169-174
Zbadano poziom methemoglobiny, hemoglobiny i tryptofanu we krwi szczurów otrzymujących chlorek miedziowy (ok. 0,03LD50) i azotyn sodu (0,2 LD50) przez 90 dni. Największe zmiany badanych parametrów zaobserwowano w grupie zwierząt narażonych na azotyn sodu.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.