W prezentowanej pracy przebadano uzdolnienia trzech szczepów grzybów strzępkowych z rodzaju Trichoderma w kierunku produkcji enzymów litycznych efektywnych w degradacji ścian komórkowych mikroorganizmów patogenicznych, a istotnych w procesie zwanym mykoparazytyzmem. We wgłębnych hodowlach wstrząsanych stosowano dwa podłoża o zmiennym składzie, nie tylko ze względu na proste składniki mineralne, ale także odmienne pod kątem złożonych źródeł węgla, będących równocześnie induktorami ocenianych hydrolaz. Stwierdzono zróżnicowanie w produkcji badanych enzymów, a najwyższymi uzdolnieniami do biosyntezy chitynaz i P-1,3-glukanaz charakteryzował się szczep Trichoderma hamatum C1 (odpowiednio 1,17 nKat-ml-1, 27 nKat-ml-1). Aktywne w produkcji chitynaz i laminarynaz szczepy grzybów strzępkowych mogą być przydatne jako szczepionki w ochronie roślin przed patogennymi grzybami.
Wysokie ceny handlowych preparatów enzymów litycznych zmuszają do opracowywania nowych metod izolacji protoplastów z komórek grzybów strzępkowych i drożdży. Celem pracy było zbadanie wpływu filtratu pohodowlanego Trichoderma viride F-19 na stopień tworzenia protoplastów Trichoderma reesei M-7 w porównaniu z preparatami handlowymi enzymów litycznych. Wydajności protoplastyzacji po zastosowaniu filtratu pohodowlanego T.viride F-19 i Enzymów litycznych z Cytophaga były porównywalne. Liczby otrzymanych protoplastów po inkubacji mycelium z preparatem Lyticasa były niższe. Pomimo wyższej wydajności protoplastyzacji, protoplasty otrzymane w wyniku działania cieczy pohodowlanej T. viride F-19 i Enzymów litycznych z Cytophaga wykazywały mniejszą zdolność do regeneracji niż po zastosowaniu preparatu Lyticasa.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.