Początków polskiego przetwórstwa zielarskiego należy szukać w dziewiętnastowiecznych aptekach, których laboratoria przyapteczne produkowały wyroby galenowe nie tylko na użytek własnej apteki, ale również aptek okolicznych. Z czasem na skutek poszerzenia się asortymentu i rozwoju ilościowego produkowanych wyrobów, niektóre laboratoria wydzielono z macierzystych aptek, aby utworzyć samodzielnie przedsiębiorstwa. W większości laboratoria przyapteczne, a także późniejsze wytwórnie farmaceutyczne, przetwarzały rodzime surowce zielarskie na proste wyroby galenowe. Początkowo surowce te pozyskiwano wyłącznie ze stanu naturalnego, a później również z własnych plantacji. Współczesne przetwórstwo zielarskie w Polsce to przede wszystkim produkcja leków roślinnych. Mimo, że przetwórstwo zielarskie dla celów nieleczniczych (produkcja zielarskich środków spożywczych oraz kosmetyków ziołowych) posiada również pewne znaczenie gospodarcze, to za podstawowe produkty zielarskie uważa się leki roślinne. Krajowy rynek leków roślinnych, obejmujący obecnie ponad 2.500 zarejestrowanych i wprowadzonych do obrotu leków ziołowych i preparatów roślinnych, oceniany jest na ponad 200 min USD w skali roku. Statystyczne spożycie leków roślinnych na jednego mieszkańca w ciągu roku sięga 6 USD. Największe znaczenie posiadają środki stosowane w chorobach i zaburzeniach przewodu pokarmowego i gruczołów trawiennych oraz środki tonizujące i wzmacniające. Na polskim rynku leków roślinnych dominują tradycyjne przetwory ziołowe. Bardzo ważną rolę nadal jeszcze odgrywają mieszanki ziołowe. Nowoczesnych leków roślinnych produkowanych ze suchych standaryzowanych wyciągów jest niewiele. Wśród polskich preparatów roślinnych największe obroty osiągają: Sylimarol, Raphacholin C i Tussipect. Obecnie w uprawie znajduje się ponad 60 gatunków roślin leczniczych. Łączna masa surowca pozyskiwanego z upraw sięga 14.000 ton. Do najważniejszych surowców zaliczyć należy: Mairi- cariae Jlos, Menthae piperitae folium, Valerianae radix, Cardui mariae frucuts, Hyperici herba. Przewiduje się, że liczba gatunków i masa surowców pozyskiwanych z upraw będzie w najbliższych latach stopniowo wzrastać. Przyszłość upraw zielarskich to kontrolowane uprawy kontraktowe. W Polsce ze stanowisk naturalnych pozyskuje się około 100 gatunków roślin leczniczych. Łączna masa surowca zbieranego rocznie sięga 4.000 ton. Zbiór poszczególnych surowców waha się od 100 kg do kilkuset ton. Polska jest krajem o dużym potencjale w zakresie produkcji surowców zielarskich, jak i przetwórstwa zielarskiego. Istnieje wiele nowoczesnych gospodarstw rolnych na trwale związanych z zielarstwem. W ostatnich dziesięcioleciach ukształtowały się też specyficzne rejony upraw zielarskich. Ponadto Polska dysponuje też znaczną liczbą własnych odmian roślin leczniczych. Istniejące na terenie Polski zakłady zielarskie, jak przedsiębiorstwa wywodzące się z dawnego Zjednoczenia „Herbapol", oraz nowe zakłady zielarskie powstałe na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych, dysponują dużym potencjałem przetwórczym. Są to czynniki, które mogą ułatwić znalezienie właściwego miejsca na światowym rynku leków roślinnych, jak również na rynku surowców niezbędnych do ich wytwarzania.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.