Pierwiastki chemiczne N, P, K, Ca i Mg, jakolwiek znajdują się w glebie w dużych ilościach, często występują w formie słabo rozpuszczalnej, a tym samym są trudno przyswajalne dla roślin. Ponadto, w warunkach glebowo-klimatycznych Polski pierwiastki te narażone są na straty wskutek wymywania. Muszą one zatem być wprowadzane do gleby z nawozami, i w miarę intensyfikacji rolnictwa, w coraz większych ilościach. Efektywne wykorzystanie nawozów, a także ograniczenie ich szkodliwego oddziaływania na środowisko glebowe, wymaga bardzo wnikliwego uwzględniania właściwości gleby. W pracy oznaczono zawartość pierwiastków Mg, Ca, K, P, Na i Cl w częściach nadziemnych i korzeniach czternastodniowych siewek sześciu odmian żyta ozimego: Kier, Motto, Walet, Luco, Klawo i Nawid. Siewki żyta traktowane były NaCl w czterech stężeniach: 0, 100, 150 i 200 mM. U badanych odmian żyta po traktowaniu NaCl powtarzalnie następowało obniżenie zawartości pierwiastków P, Ca, K i Mg i wzrost zawartości Na i Cl. Odmiany żyta nieznacznie różniły się zawartością poszczególnych pierwiastków. Jednak odmiana Luco, która była najbardziej tolerancyjna na zasolenia pożywki, zawierała nieco więcej wapnia, potasu, fosforu i magnezu, a jednocześnie najwięcej chloru i sodu.