W artykule zebrano i dokonano przeglądu dostępnych w literaturze definicji gospodarstwa rodzinnego. Na ich postawie przyjęto założenie, że gospodarstwo rodzinne powinno być indywidualną własnością rolnika, podstawowym miejscem pracy oraz głównym źródłem uzyskiwanych dochodów. Kierując się tymi kryteriami, wyodrębniono gospodarstwa rodzinne z całej zbiorowości gospodarstw rolnych w Unii Europejskiej. Dla celów badawczych przyjęte zostały dwa graniczne poziomy dochodu z gospodarstwa rolnego w przeliczeniu na osobę pełnozatrudnioną rodziny: dochód odpowiadający płacy minimalnej netto w danym kraju oraz dochód odpowiadający przeciętnemu wynagrodzeniu netto. Do wyłonienia liczby gospodarstw rodzinnych w UE oraz posiadanych przez nie zasobów wykorzystano przede wszystkim dane pochodzące z baz Eurostat oraz FADN. WUE funkcjonuje 12 mln gospodarstw rolnych, a wśród nich 11,7 mln to gospodarstwa indywidualne. Uwzględniając przyjęte w artykule kryteria delimitacji, za gospodarstwa rodzinne uznano około 30% (3,6 mln) gospodarstw, które dysponują ponad 51% (88,3 mln ha) użytków rolnych na obszarze Unii Europejskiej. Gospodarstwa rodzinne angażują około 64% (4,9 mln) rocznych jednostek pracy własnej (FWU) i wytwarzają 54% (164,7 mln euro) wartości całej produkcji rolnej. Wyodrębniona grupa gospodarstw stanowi potencjał rozwojowy rolnictwa rodzinnego.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.