Zjawisko tworzenia klastrów w Polsce jest stosunkowo nowe. Jest ono reakcją na poszukiwanie sposobu budowania i umacniania konkurencyjności przedsiębiorstw i regionów w warunkach gospodarki opartej na wiedzy. Rozwój klastrów jest wspierany przez kraje rozwinięte, gdyż w dobie globalizacji gospodarek trwałe przewagi konkurencyjne są rozwijane przede wszystkim na poziomie lokalnym. Celem artykułu było przedstawienie strategii rozwoju klastra łódzkiego jako drogowskazu do budowy i umacniania konkurencyjności regionu i przedsiębiorstw oraz jej ocena w kontekście teorii gron. Metodą badawczą było studium przypadku. Przeprowadzona analiza wykazała, iż grono łódzkie znajduje się w fazie embrionalnej i zostało utworzone w sposób odgórny przez władze samorządowe w kooperacji m.in. z instytucjami biznesowymi i ośrodkami naukowo-badawczymi. Kluczowym filarem rozwoju klastra było m.in. pozyskanie inwestorów krajowych i zagranicznych dzięki zaoferowaniu im, wynikających z teorii gron, korzyści aglomeracji, tworzenia środowiska korzystnego dla wiedzy, możliwości minimalizowania niepewności towarzyszącej BIZ, a także polityce wspierania klastrów.