Do oceny zmian zachodzących w ekosystemach leśnych od wielu lat z powodzeniem stosowane są metody zooindykacyjne. Wykorzystują one wiedzę na temat leśnych bezkręgowców oraz ich wysoką wrażliwość na różnego typu zaburzenia. W doświadczeniu założonym w borach sosnowych LKP „Lasy Mazurskie” podjęto próbę oceny różnych metod doskonalenia gospodarki zrębowej, a jako grupę testową wybrano skoczogonki. W pracy wykazano, że skutkiem usunięcia drzewostanu i przygotowania gleby jest zmniejszenie liczby gatunków oraz spadek liczebności zgrupowań. Najmniej skoczogonków odnotowano na zrębach z przygotowaniem gleby w pasy pługiem dwuodkładnicowym. Silną redukcję stwierdzono również w wariancie z frezem i pługiem aktywnym. Natomiast na zrębach z talerzami liczebność została zredukowana w niewielkim stopniu w porównaniu do dojrzałych drzewostanów kontrolnych. We wszystkich wariantach przygotowania gleby dodanie zrębków wyraźnie złagodziło redukcję bogactwa gatunkowego zgrupowań i spowodowało znaczny wzrost liczebności zgrupowań. Pozytywnie ocenione zostały pozostawione na zrębach kępy starodrzewia. Bogactwo gatunkowe i liczebność zgrupowań kęp było wyższe niż dojrzałych drzewostanów kontrolnych, a w składzie zgrupowań bardzo licznie wystąpiły gatunki sporadyczne. W pracy wykazano również, że sposób przygotowania gleby ma wpływ na udatność upraw oraz ich wzrost w pierwszych latach.