Celem pracy była ocena jakości użytkowej i wartości odżywczej tkanki mięśniowej sandacza i szczupaka utrzymywanych w polikulturze. Badaniami objęto 16 ryb (po 8 osobników każdego gatunku), odłowionych w jednym stawie gospodarstwa rybackiego położonego w województwie lubelskim. Wykazano, że przy podobnym wieku obu gatunków ryb drapieżnych szczupaki, pomimo większej masy ciała, charakteryzowały się wyższym udziałem wnętrzności i mniejszym udziałem tuszy oraz niższym współczynnikiem kondycji w porównaniu do sandaczy. Skład chemiczny i kaloryczność tkanki mięśniowej porównywanych gatunków była natomiast bardzo zbliżona i wynosiła, odpowiednio dla sandacza i szczupaka: woda – 77,15 i 76,40%; białko – 21,26 i 21,41%; tłuszcz – 0,41 i 0,58%, popiół – 1,43 i 1,42%, energia – 517 i 528 kJ/100 g. Na podkreślenie zasługuje wysoka wartość wskaźnika jakości żywieniowej (INQ) białka ocenianych ryb drapieżnych (6,9 dla sandacza i 6,8 dla szczupaka), wskazująca, że są one dobrym źródłem tego składnika w diecie, zbilansowanym z podażą energii w porcji 100 g filetów.
W pracy opisano proces utrzymywania w stanie zdatności koryt cieków oraz przedstawiono analizę problemów związanych z zarządzaniem jakością tego procesu w aspekcie sprawności cieku. O sprawności cieku decydują jego użytkowanie oraz prace konserwacyjne. Działania te charakteryzują się dobrą jakością, gdy zapewniony jest właściwy stan techniczny koryta cieku, odpowiednia jego przepustowość, a także dobry stan ekologiczny. Na przepustowość koryta cieku i jego stan ekologiczny w dużym stopniu wpływa ilość występujących w nim roślin wodnych. Dlatego ważnym elementem zarządzania jakością sprawności cieku jest kontrolowanie i ocena zagęszczenia naczyniowych roślin wodnych w jego korycie. W celu rozpoznania problemu zarastania koryt, w latach 2007–2009, badano cieki nizinne Dolnego Śląska. Z badań wynika, że zarastanie koryta rozpoczyna się zaraz po wykonaniu robót konserwacyjnych. Rozwój roślinności wodnej w korycie cieku jest na ogół bardzo intensywny. Z tego powodu prawidłowe utrzymywanie koryta cieku wymaga cyklicznego prowadzenia robót konserwacyjnych. Roboty te składają się z wielu powiązanych z sobą działań technicznych. W pracy wykazano, że każde z tych działań ma wpływ na sprawność cieku. Przeprowadzone badania i analizy świadczą, że zarządzanie jakością utrzymywania cieków wymaga ustalenia kryteriów oceny jakości tego procesu. Kryteria te powinny uwzględniać aspekty techniczne i ekologiczne.
Na podstawie badań ankietowych określono model jakości estetcznej i użytkowej opakowań, który warunkuje sposób zachowania się poszczególnych grup odbiorców na rynku. Konsument postrzega wiele produktów, zwłaszcza spożywczych poprzez ich opakowanie.