Badania prowadzono w warunkach polowych na glebie torfowo-murszowej (Eutric Histosol) nawadnianej ściekami po drugim stopniu oczyszczania. Pole doświadczalne porośnięte było mieszanką traw odpowiednio dobranych gatunków gdzie w okresie wegetacji stosowano dwie dawki ścieków odpowiednio 600 i 1200 mm rocznie. Ścieki wprowadzano na pole w jednorazowej dawce odpowiednio: 60 i 120 mm. Badania obejmowały analizę C02 emitowanego z powierzchni gleby bez udziału i z udziałem wybranych roślin. Celem zaś pracy było prześledzenie procesu respiracji gleb w zastosowanych obiektach doświadczenia. Do pomiarów emisji wykorzystano zestawy metalowych podstaw i przezroczystych komór instalowanych po rozpoczęciu nawodnień. Skład powietrza pobranego z punktów pomiarowych do odpowietrzonych fiolek oznaczano chromatograficznie. Równocześnie oznaczano w glebie na głębokościach od 10-100 cm potencjał oksydoredukcyjny (Eh) elektrodami platynowymi na stałe umieszczonymi w profilu glebowym wobec elektrody kalomelowej. Stan oksydoredukcyjny podczas trwania cyklu zalewowego, od momentu wprowadzenia ścieków do ich przemieszczenia w głąb profilu, był cechą charakteryzującą dobrze stan natlenienia gleby. Obecność traw na polu irygowanym ściekami miejskimi spowodowała zmniejszenie emisji C02 z powierzchni o ok. 25% w porównaniu z glebą bez udziału roślin.