Częstotliwość występowania roślin rosnących na grobach i obok nich badano w latach 1998-2000 na trzynastu cmentarzach Wrocławia, komunalnych i rzymsko-katolickich. W tym celu na każdym cmentarzu wybrano 10 miejsc reprezentatywnych obejmujących po 50 grobów. Uwzględniono taksony występujące częściej niż dwa razy, uznając mniejszą częstotliwość za sporadyczną. Spisem objęto rośliny zielne, krzewinki i niskie krzewy, posadzone na grobach i obok nich oraz florę spontaniczną, którą celowo pozostawiono. Oznaczono łącznie 277 taksonów należących do 66 rodzin botanicznych. Na każdym analizowanym obiekcie rosło 14 tych samych gatunków roślin sezonowych. Były to kolejno od największej do najmniejszej częstotliwości występowania: bratek ogrodowy, aksamitka rozpierzchła, starzec popielny, begonia stale kwitnąca, pelargonia rabatowa, begonia bulwiasta, petunia ogrodowa, chryzantema wielkokwiatowa, stokrotka pospolita, żeniszek meksykański, niecierpek nowogwinejski, szałwia błyszcząca, lobelia przylądkowa i mietelnik żakula. Wśród 13 taksonów bylin, krzewów i krzewinek występujących na każdym z badanych cmentarzy dominował pierwiosnek bezłodygowy. Drugie miejsce zajęła bergenia sercołistna, a trzecie rogownica kutnerowata. Na kolejnych miejscach znalazły się: rozchodnik kaukaski, płomyk szydlasty, tulipan, zawciąg nadmorski, rojnik murowy, pióropusznik strusi, rozchodnik okazały, skalnica Arendsa, gęsiówka kaukaska, narecznica samcza, wrzosiec i róża.