W pracy przedstawiono zawartość związków fenolowych i liczebność mikroorganizmów glebowych (bakterii, promieniowców i grzybów) w warstwie ornej gleby spod roślin pastewnych - regenerujących. Pierwszym czynnikiem doświadczenia było porównanie działania - skuteczności 5-ciu gatunków pastewnych (kukurydzy, buraka pastewnego, koniczyny czerwonej, mieszanki strączkowej z międzyplonem rzepaku ozimego, bobiku). Drugim czynnikiem były dwa sposoby uprawy roli: a) tradycyjna, b) tradycyjna, poszerzona o dodatkowy zabieg głęboszowania. Głęboszowanie zdecydowano się wprowadzić ze względu na lokalne niekorzystne warunki glebowe (skłonność do okresowego odgórnego oglejenia). Na podstawie 3-letnich badań (1992-1994) stwierdzono, że koncentracja związków fenolowych w glebie uległa pewnym zróżnicowaniom pod wpływem 5-ciu badanych roślin regenerujących (najwyższa pod bobikiem, najniższa pod burakiem pastewnym), jednakże bez statystycznego ich potwierdzenia. Spośród porównywanych gatunków najwyższą biologiczną aktywność gleby zapewniała uprawa koniczyny czerwonej, pod którą zidentyfikowano najwyższą liczebność bakterii i promieniowców, przy jednoczesnym ograniczeniu występowania grzybów. Wprowadzenie dodatkowego zabiegu głęboszowania spowodowało (w stosunku do uprawy tradycyjnej) z jednej strony istotny wzrost koncentracji związków fenolowych w glebie, z drugiej zaś korzystnie wpłynęło na rozwój i liczebność zasiedlającej ją mikroflory.