Celem pracy było wykazanie w jakim stopniu pankreatyna stosowana w stanach nieżytowych przewodu pokarmowego u prosiąt wpływa na poprawę procesów trawienia, a przez to na lepszą tolerancję pokarmową. Ocenę przydatności preparatu i jego wpływ na organizm leczonych zwierząt oparto na wynikach badań klinicznych, hematologicznych i biochemicznych surowicy, krwi i kału. Badania przeprowadzono u podzielonych na trzy grupy 90 prosiąt różnej płci, w wieku od 14 dni do 2 tygodni po odsadzeniu, mieszańców (pbz X wbp X złotnicka), pochodzących z hodowli wielkostadnej o przeciętnych warunkach zoohigienicznych. W grupie I zastosowano w leczeniu Pancreatinum compositum., w grupie II dodatkowo Trimerazin, w grupie III — kontrolnej podano zapobiegawczo Pancreatinum compositum. Oznaczano Ht, Hb, Erys, Lkcs, MCHC, MCV, aktywność AP, AspAT, ChE, LDH, stężenie cholesterolu, białka całkowitego i jego frakcji, glukozy, związków ketonowych, kwasu mlekowego i pirogronowego. Ponadto badano pH kału i zawartość w nim tłuszczu. Uwzględniając wyniki przeprowadzonych badań klinicznych i laboratoryjnych stwierdzono, że preparat Pancreatinum compositum jest skutecznym lekiem w terapii zespołu upośledzonego wchłaniania, powstałego na tle upośledzenia funkcji zewnątrzwydzielniczej trzustki, występującego w przebiegu nieżytu przewodu pokarmowego u prosiąt. Preparat ten wykazuje też u prosiąt skuteczne działanie profilaktyczne.