Przeprowadzono badania efektów indukowanej fitoekstrakcji miedzi z zastosowaniem kwasu cytrynowego i EDTA jako metody rekultywacji gleb zanieczyszczonych emisjami hut miedzi w warunkach doświadczenia wazonowego. Doświadczenie prowadzono na 2 różnych glebach wytworzonych z piasku gliniastego lekkiego i pyłu ilastego, z zastosowaniem 3 gatunków roślin: gorczycy sarepskiej, wyki siewnej oraz kukurydzy. Roztwór 0,05 mol·dm⁻³ EDTA w dawce 66 cm³·kg⁻¹ gleby spowodował wzrost rozpuszczalności i fitoprzyswajalności Cu w obu glebach. Pobranie Cu przez rośliny wzrosło od 2 do 14-krotnie w porównaniu z próbami kontrolnymi, ale maksymalna zawartość Cu w biomasie wyniosła tylko 338 mg·kg⁻¹ (dla kukurydzy) i była daleka od zawartości odpowiadających hiperakumulacji. Jednocześnie wprowadzenie EDTA spowodowało intensywne wymywanie Cu z gleb, a koncentracje Cu w przesączach z wazonów, do których zastosowano ten odczynnik, mieściły się w zakresie: 40-540 mg·dm⁻³. Wyniki potwierdzają celowość kontynuowania prac nad zastosowaniem indukowanej hiperakumulacji do oczyszczania gleb z Cu. Uwagę należy zwrócić na optymalizację dawki i rodzaju substancji kompleksujących oraz efekty uboczne wzrostu rozpuszczalności metali w glebie i ich wymywania.