Zgodnie z aktualnym stanem wiedzy, spośród 170 taksonów endemicznych i subendemicznych występujących w Polsce (włączając tzw. drobne gatunki endemiczne z rodzajów: przywrotnik Alchemilla, jastrzębiec Hieracium, jeżyna Rubus i mniszek Taraxacum), 30 jest ograniczonych do obszaru naszego kraju, a 140 to taksony endemiczne dla jednostek geobotanicznych przekraczających granice Polski (endemity i subendemity ogólno-, zachodnio- i wschodniokarpackie oraz endemity regionu bałtyckiego). W artykule skoncentrowano się na zagadnieniach zagrożenia i ochrony taksonów endemicznych. W Polskiej czerwonej księdze roślin (Kaźmierczakowa, Zarzycki 2001) zamieszczono 32 endemity i subendemity (tab. 1), w tym: dwa wymarłe w Polsce (EX), jeden wymarły na stanowisku naturalnym (EW), lecz zachowany na stanowiskach zastępczych, 3 gatunki krytycznie zagrożone (CR), 6 gatunków zagrożonych (EN), 16 narażonych na wyginięcie (VU), 3 taksony o niskim ryzyku wymarcia (LR) oraz jeden zaliczony do taksonów o nieznanej kategorii zagrożenia (DD). Po uwzględnieniu taksonów endemicznych zamieszczonych na regionalnych „czerwonych listach” i w „czerwonych księgach”, łączna liczba taksonów endemicznych uznanych za zagrożone na obszarze Polski wzrasta aż do 96, co stanowi 57% wszystkich endemitów i subendemitów występujących w naszym kraju. W artykule scharakteryzowano główne typy zagrożeń, jakim podlegają endemity oraz przedstawiono zagadnienia ich ochrony
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.