Działki na wsi są trwałym zjawiskiem, a ich liczba w latach 1988-1992 wzrosła z 1530 do 1B71 tys.,tj.o 9%. W 1992 roku zajmowały one ok. 571 tys. ha UR, co stanowiło 3% UR ogółem i ok. 4% UR gospodarki chłopskiej. W latach 1988-1992 liczba działek o obszarze do 0,5 ha wzrosła o 8%,a działek 0,51-0,99 ha - o 14% Średni obszar działki na wsi w 1992 roku wynosił - 34 ary. Działki małe (do 0,5 ha) częściej występują w makroregionach północnym i północno-wschodnim, natomiast duże w centralnej i południowej Polsce. Działkowicze - poza ziemią oraz najczęściej marginalnymi zasobami siły roboczej - dysponują także budynkami gospodarczymi. Najczęściej mają Je rodziny mieszkające w domu Jednorodzinnym (56% takich rodzin). Dobre zaopatrzenie rynku w żywność i niska opłacalność produkcji rolniczej spowodowały, że odsetek rodzin hodujących zwierzęta w latach 1988-1992 zmniejszył się z 84 do 54%. Najmniejsze zmiany dotyczyły chowu drobiu, a relatywnie największe chowu trzody chlewnej i bydła. Natomiast duże jest nadal zainteresowanie ze strony działkowiczów produkcją roślinną i jej przeznaczeniem na zaopatrzenie własne oraz na sprzedaż (warzywa, owoce, ziemniaki). Ten kierunek produkcji w powiązaniu z walorami rekreacyjnymi i zdrową żywnością, stanowi główny motyw dużego zainteresowania działką wśród wiejskich rodzin nierolniczych. W latach 1988-1992 odsetek rodzin nierolniczych sprzedających produkty z działki zmniejszył się z 19,7 do 9,1%, a grupie rodzin bez działki (hodowcy drobnego inwentarza) z 6,4 do 0,5%. Średnia wartość sprzedaży na 1 rodzinę z produkcją towarową w 1992 roku wynosiła - 10 mln. zł, co w makroskali stanowiło ok. 157,6 mld. zł, tj. 1,5% produkcji towarowej całego rolnictwa i ok. 2% produkcji towarowej gospodarki chłopskiej. Działki, podobnie jak w 1988 roku, nadal są ważnym źródłem korzyści materialnych dla rodzin o niskich dochodach - emerytów, rencistów, pracowników PGR, spółdzielców i rodzin wielodzietnych.