Przedmiotem pracy jest opis odpowiedzi mostu podwieszonego na dynamiczne działanie wiatru. Zastosowano model, który bazuje na metodzie elementów skończonych, na przykładzie mostu Świętokrzyskiego w Warszawie. Podstawą do analizy przy wykorzystaniu metody superpozycji modalnej jest analiza drgań własnych konstrukcji. Obciążenie wiatrem przyjęto według normy Eurokod 1, zakładając harmoniczny rozkład funkcji po czasie. Zaobserwowano i opisano zjawiska częściowego rezonansu i flatteru.
W pracy przedstawiono analizę dynamiczną mostu podwieszonego w Płocku (mostu Solidarności). Do obliczeń zbudowano model metodą elementów skończonych przy wykorzystaniu programu SOFISTIK. Jako podstawę do analizy dynamicznej wykonano obliczenia częstości drgań własnych i postaci drgań. Analizę drgań nieustalonych przeprowadzono metodą Newmarka i metodą superpozycji modalnej. Porównano obie te metody pod kątem kosztu obliczeń. Podano, przy jakich warunkach można z powodzeniem stoso wać metodę superpozycji modalnej.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.