Celem badań było określenie reakcji nowych odmian jęczmienia jarego w zakresie wielkości plonu ziarna i komponentów plonu oraz cech jakości (zawartość białka w ziarnie, celność ziarna) na wzrastającą gęstość siewu. Przeprowadzono doświadczenia mikropoletkowe z jęczmieniem jarym na polu doświadczalnym IUNG-PIB w Puławach, w których badano wpływ gęstości siewu: 250, 350 i 450 szt. ziaren·m-2 na plonowanie i jakość ziarna wybranych odmian. W latach 2009–2010 badano odmiany: Conchita, Kormoran, Serwal, Skald i Victoriana, a w latach 2010–2011 odmiany: KWS Aliciana, Bordo, Henrike, Signora i Suweren. Doświadczenia zakładano na glebie kompleksu pszennego dobrego (piasek gliniasty mocny zalegający na glinie lekkiej). Uzyskano wzrost plonu ziarna w miarę zwiększania gęstości siewu do 450 szt. ziaren·m-2, z tym że zwyżka plonu odmian: Conchita, Kormoran i KWS Aliciana przy tej gęstości w stosunku do gęstości 350 szt. ziaren·m-2 miała charakter tendencji, a zwyżka plonu innych odmian była istotna. Największe zwyżki plonu przy dużej gęstości siewu w stosunku do małej gęstości wykazały odmiany Victoriana i Signora. Wzrost plonu ziarna przy dużej gęstości siewu był efektem zwiększenia liczby kłosów na jednostce powierzchni wszystkich odmian (w największym stopniu u odmiany Signora). Zróżnicowanie masy 1000 ziaren badanych odmian pod wpływem gęstości siewu było niewielkie. Obserwowano zmniejszenie masy 1000 ziaren przy dużej gęstości siewu (istotne u odmian: Conchita, Kormoran, Serwal, KWS Aliciana, Henrike i Signora). Wzrost zawartości białka w ziarnie przy dużej gęstości siewu wystąpił u odmian: Conchita, Serwal, Victoriana, KWS Aliciana, Henrike i Signora. Dodatni istotny wpływ dużej gęstości siewu na celność ziarna stwierdzono u odmian: Kormoran, Skald, Victoriana, KWS Aliciana, Bordo, Henrike i Suweren.