Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  decapitation
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The level of IAA and ABA in lateral buds of birch shoots 24 h and 5 days after the decapitation of the apical bud was determined. Twenty four hours after decapitation, when visible signs of outgrowth of lateral buds were not observed yet, an increase in the level of IAA and a decrease of ABA, as compared with the buds of non-decapitated shoots, was found. Five days later, when lateral buds were in the period of intensive outgrowth, a decrease in the levels of IAA and ABA was observed. It has been suggested that removing the source of auxin, by the decapitation of the apical bud makes possible the lateral buds to undertake the synthesis of their own auxin. It could lead to the decrease in the content of ABA. These all events could create suitable conditions for the outgrowth of lateral shoots.
Eksperyment dotyczył oceny, czy auksyna (NAA) lub cytokinina (kinetyna), podawane dołodygowo przez pewien czas po dekapitacji roślin, wpływają na parametry wzrostu oraz strukturę plonu, a także określenie, które z badanych parametrów są najbardziej wrażliwe na podawanie tych hormonów oraz czy hormonizacja zdekapitowanych uprzednio roślin mogłaby mieć znaczenie dla produkcji rolniczej. Najwrażliwsze na traktowanie auksyną i cytokininą były kwiaty i młode strąki, następnie organy związane z rozwojem brodawek korzeniowych, dalej organy wegetatywne, a najmniej wrażliwe okazały się dojrzałe strąki. Organy generatywne reagowały silniej na auksynę, natomiast organy pozostałe na cytokininę. Wpływ kinetyny był silniejszy u najmłodszych roślin, natomiast najsilniejszy niedobór auksyny zaznaczał się u roślin ogławianych najpóźniej. Może to oznaczać, że u młodych roślin wierzchołek wzrostu produkuje więcej cytokinin, a wierzchołek roślin starszych więcej auksyn. Na wielkość plonu zastosowane hormony jednak działały negatywnie. Hormonizowanie ogłowionych roślin ma znaczenie jedynie poznawcze. Korzystny jego wpływ ujawnia się głównie wobec młodych strąków, które wprawdzie nie odpadają, ale jednak najczęściej nie przyczyniają się do wzrostu liczby organów dorosłych. Wierzchołek wzrostu młodej rośliny wytwarza zbyt mało cytokinin, a u rośliny starszej zbyt mało auksyn, aby powstrzymać młode strąki przed odpadnięciem. Strąki te jednak nie dojrzewają, można więc sądzić, że stosunek produkowanych przez wierzchołek wzrostu auksyn i cytokinin jest optymalny dla końcowego plonu i ingerencja w tę równowagę jest z reguły niekorzystna.
Określono optymalizację terminu przeprowadzania zabiegu dekapitacji roślin bobiku pod względem wielkości końcowego plonu nasion. Wpływ dekapitacji na plonowanie roślin bobiku okazał się zależny od tego czy warunki klimatyczne były korzystne dla plonowania roślin kontrolnych. W 2001 roku rośliny najwyżej dekapitowane, wykształcające taką samą liczbą węzłów owocowania wytworzyły jedynie ok. 70% plonu roślin kontrolnych. Oznacza to, że w tym specyficznym układzie pogody węzły ponad strefą owocowania umożliwiły wytworzenie ok. 34% plonu. Natomiast w poprzednim roku rośliny najwyżej dekapitowane wytworzyły plon większy od kontroli, mimo iż ich strefa owocowania była krótsza średnio o trzy węzły. Najkorzystniejsza była dekapitacja pozostawiająca całą strefę owocowania. Odmienne wyniki uzyskano przeliczając parametry plonu na pojedynczy węzeł owocowania, w celu określenia jego krańcowych wydajności plonowania. Najwyższą specyficzną produktywność pojedynczego węzła zanotowano u najwcześniej dekapitowanych roślin i wynosiła ona 185% kontroli dla liczby dojrzałych strąków, 219% dla liczby niedojrzałych strąków, 176% dla liczby dojrzałych nasion, 367% dla liczby nasion niedojrzałych i 165% dla masy nasion z 1 węzła. Uzyskane wyniki świadczą, że dekapitacja bardzo silnie zwiększyła potencjał plonotwórczy, ujawniając tym samym rezerwy plonowania istniejące w liściach badanych roślin. Wynika stąd, że rośliny bobiku posiadają większą powierzchnię asymilacyjną, aniżeli jest im potrzebna do wytworzenia strąków i nasion.
The separation of the wood ant sibling species Formica rufa and F. polyctera has been questioned recently on partly morphological grounds. We show difference in their attacks on ten alien, mainly sympatric, ant species. F. rufa significantly more often inflicted pure proximal in proportion to distal lesions than F. polyctena. They did not significantly differ in total number, laterality, or anterior/posterior position of inflicted lesions and did not injure some victim species significantly more proximally than others. Serviformica and Raptiformica species inflicted mainly distal lesions in contrast to the mainly proximally attacking Coptoformica and F. truncorum of the wood ant subgenus (Formica s.s.). Formica exsecta amputated significantly more heads relative to other body parts than eight other Formica species when all fought individually with ten ant species. F. exsecta decapitated Formica species significantly more often than non -Formica species (enemy specification) although this discrimination was not significantly stronger than in the eight other amputating Formica species (enemy specification "in the strict sense" was not demonstrated). Similar interspecific decapitations reported from natural F. exsecta colonies support the relevancy of one-on-one combats in the laboratory to the natural situation. Phylogenetic position and degree of polygyny of Formica species were not clearly correlated with interspecific proximal-attack propensity.
The effect of mechanical stress (partial defoliation and/or shoot decapitation) were studied on gas exchanges and growth of radish and rapeseed plants. Removal of older leaves increased transpiration rate (E) but it didn’t have any influence on net photosynthesis rate (Pn). Shoot decapitation and defoliation of young leaves didn’t influence the Pn of radish but it greatly decreased photosynthesis rate of rapeseed plants. The stress also changed pattern of assimilates distribution and the organs’ growth. In radish plants photoassimilates were translocated to hypocotyls whereas in rapeseed they were mostly used for the growth of leaves and roots. It is concluded that mechanical stress plays important role in sink/source regulation. In this way it has an influence on gas exchange, biomass distribution and the growth of plants. That processes also depend on the types (donor or acceptor) and age of defected organs and plants cultivars.
Mandevilla sanderi is an important commercial ornamental pot plant. Traditional vegetative propagation is limited due to the low rate, therefore there is a need to develop an alternative, more efficient method. There is an interest in development of micropropagation technology for the species, as it allows to obtain a lot of offsprings in a relatively short time. The aim of the present work was to estimate an influence of explants type and position on regeneration of Mandevilla sanderi in tissue culture. Four different types of explants (leafy shoot tips, decapitated leafy shoot tips, defoliated shoot tips, decapitated and defoliated shoot tips) were used in the experiment, which were placed on the media vertically, while defoliated shoot tips were placed horizontally or vertically upside down. The explants were cultivated on a Murashige and Skoog (MS) medium supplemented with 1 mg·dm–3 benzyladenine (BA) and 0.5 mg·dm–3 indole-3-butyric acid (IBA). It was noted that both explants orientation and positioning, influenced the multiplication rate. Defoliated shoot tips placed horizontally were characterized by higher multiplication rate (6.8) in comparison to upside down vertical positioning (3.2). It was also observed that removal of shoot apex improved axillary branching, while defoliation of shoots placed in a normal position reduced multiplication rate.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.