W pracy wyznaczone zostały częstości drgań własnych wspornikowego słupa o zmiennym przekroju poprzecznym, wykonanego z jednorodnego materiału sprężystego. Rozwiązania otrzymano metodą macierzy sztywności, przybliżając w sposób inżynierski ciągłą zmianę przekroju poprzecznego na zmiany skokowe. Otrzymane częstości drgań własnych porównano z wynikami otrzymanymi metodą Rayleigh’a. Wykazano, iż stosunkowo proste obliczenia inżynierskie już przy niewielkiej liczbie elementów podziału dają wyniki satysfakcjonujące pod względem zastosowań inżynierskich.
W artykule przedstawiono wyniki badań oddziaływań dynamicznych stojącego na betonowej nawierzchni lotniskowej, pracującego odrzutowego statku powietrznego. W badaniach eksperymentalnych przeprowadzonych w warunkach rzeczywistych wyznaczono amplitudy prędkości drgań, umożliwiające porównanie uzyskanych charakterystyk drganiowych nawierzchni z istniejącymi skalami wpływów oddziaływań dynamicznych na budynki. Porównań dokonano, mając na uwadze pewną analogię z oddziaływaniami dynamicznymi na budowle kubaturowe. Jest to oczywiście tylko analogia, którą wykorzystano z uwagi na to, że jeszcze obecnie brakuje odpowiednich kryteriów dla tych elementów budownictwa komunikacyjnego, którego dotyczy ten problem. W artykule przedstawiono przykładowy rozkład prędkości generowanych drgań na nawierzchni, powstających wokół drgającego źródła, którym w tym przypadku był samolot wojskowy Su-22M4.