Omówiono znaczenie lecznicze cebuli (Allium cepa L.), należącej do najstarszych roślin pokarmowych. W ostatnich latach, po ukazaniu się szeregu publikacji na temat nowoodkrytych substancji chemicznych występujących w cebuli, znacznie wzrosło zainteresowanie terapeutyczne tym surowcem. Wśród udokumentowanych ważniejszych kierunków biologicznego działania cebuli wymienić należy: działanie przeciwbakteryjne, gastroenterologiczne, salidiuretyczne, hipoglikemiczne i przeciwmiażdżycowe.
W dwuletnim doświadczeniu polowym badano wpływ nawożenia azotowego na zawartość N-NO₃⁻ w szczypiorze wybranych roślin cebulowych: cebuli zwyczajnej (Allium cepa L.), cebuli piętrowej (Allium cepa var. proliferum Targioni Tozzeti) i szalotki (Allium ascalonicum L.). Zastosowano następujące nawozy: mocznik, saletrę amonową i saletrę wapniową w zróżnicowanych dawkach nawożenia azotem - 100 kg N·ha⁻¹ i 200 kg N·ha⁻¹. Stwierdzono istotny wpływ jedynie dawek zastosowanego nawożenia na zawartość N-NO₃⁻ w roślinie. Szczypior cebuli szalotki charakteryzował się najniższą, zaś cebuli zwyczajnej najwyższą zawartością azotanów.