Coraz częściej geosyntetyki stosuje się do poprawy cech mechanicznych warstwy podbudowy zasadniczej z niezwiązanego kruszywa. W tym przypadku geosyntetyk zlokalizowany w obszarze warstw o wysokiej sztywności musi charakteryzować się tzw. funkcją stabilizującą kruszywo w zakresie małych odkształceń. Funkcję tę spełniają georuszty o monolitycznych węzłach. W artykule przedstawiono wstępne wyniki programu badań opartego na obserwacji terenowego odcinka badawczego, który użytkowany jest przez pojazdy ciężkie. Dotychczasowe rezultaty pomiaru ugięć, równości oraz pomiaru odkształceń w warstwach nawierzchni za pomocą czujników odkształceń pozwalają zaobserwować korzystny wpływ georusztu na pracę niezwiązanego kruszywa. Na tym etapie badań przedstawione wnioski mają charakter jakościowy i wymagają weryfikacji na podstawie dalszych badań.
W artykule przedstawiono przykład projektowania wzmocnienia podłoża organicznego drogi ekspresowej metodą etapowej realizacji nasypu z przeciążeniem z zastosowaniem drenażu pionowego i geowłókniny. W podłożu nasypu drogowego występują grunty organiczne (torf, gytia) o miąższości 4,5 m. W analizie stateczności i prognozie konsolidacji wykorzystano parametry geotechniczne określone na podstawie badań in situ i badań laboratoryjnych. Obliczenia przeprowadzono z wykorzystaniem programów GeoSlope i Plaxis, określając bezpieczne wysokości poszczególnych etapów budowy nasypu i czas potrzebny do konsolidacji podłoża. Wyniki analizy numerycznej wykazały strefy nierównomiernych osiadań wymagających dodatkowego wzmocnienia korpusu i skarp nasypu. Zróżnicowanie właściwości podłoża organicznego oraz różna lokalizacja projektowanego nasypu w stosunku do nasypu istniejącego wskazują na konieczność zainstalowania aparatury kontrolnopomiarowej do pomiarów pionowych i poziomych przemieszczeń oraz ciśnień wody w porach.
W pracy przedstawiono wyniki badań wytrzymałości na ścinanie mieszaniny popiołowo-żużlowej z Elektrowni „Skawina” przy różnym jej zagęszczeniu, wilgotności oraz prędkości ścinania. Stwierdzono, że wartości kąta tarcia wewnętrznego i spójności wraz ze wzrostem zagęszczenia zwiększały się dla przyjętych wilgotności mieszaniny i prędkości ścinania. Natomiast wzrost wilgotności spowodował zmniejszenie parametrów wytrzymałości na ścinanie dla przyjętych prędkości ścinania. Przeprowadzone badania pozwalają prognozować wysoką przydatność mieszaniny do celów budownictwa drogowego.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.