Przedstawiono wyniki badań nad określeniem wpływu stopnia rozdrobnienia słomy rzepakowej (dśr od 0,82 do 1,96 mm) i dodatku lepiszcza (od 0 do 2%) na parametry procesu aglomerowania w warunkach modelowych. W szczególności wyznaczono podatność surowca na zagęszczanie oraz jakość uzyskiwanych aglomeratów. Stwierdzono, że w badanym przedziale wraz ze wzrostem średniej wielkości cząstek surowca, zwiększa się zapotrzebowanie energii zagęszczania od wartości 35,8 do 41,45 J·g-1. Jednocześnie zmniejsza się podatność materiału na zagęszczanie (średnio o - 11%). Wykazano, iż stopień zagęszczenia materiału w komorze,jak też aglomeratu, przyjmuje najwyższe wartości (odpowiednio 24,8 i 12,4) dla materiału o najmniejszym stopniu rozdrobnienia. Zaobserwowano, że 2% dodatek lepiszcza pozwala zredukować stopień rozprężenia aglomeratu średnio o 7% oraz zwiększyć odporność mechaniczną przeciętnie o 23%.
W artykule przedstawiono propozycję oceny jakości brykietów paszowych poprzez wskaźniki energetyczno - wytrzymałościowe EW₁, EW₂, uwzględniające zarówno energochłonność procesu brykietowania jak i parametry wytrzymałościowe brykietów.