Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 20

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  biogenic element
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The objective of the study was to elucidate correlations between meadow plant species, the content of some biogenic elements in groundwater, sward harvesting frequency and the level of the groundwater table at the beginning and at the end of a growing season. An adequate choice of species grown in organic soil may be of particular significance for nutrient management and prevention of water eutrophication due to biogenic elements. A lysimeter experiment was conducted on peat-muck soil. The chemical composition of groundwater sampled underneath the rhizosphere of P. pratensis, Ph. pratense and L. perenne was assessed in several years. Two fixed levels of the groundwater table were maintained in the lysimeters: 50 and 90 cm below the ground surface. Grass was harvested three or five times during a growing season. The content of nitrate-nitrogen and ammonium-nitrogen, phosphorus, potassium, calcium, sodium and magnesium was determined in the analysed groundwater. The results showed significant variation in the mean (over the research period) content of selected mineral components (except for phosphate ions) in the piezometer water collected under the rhizosphere of specific grass species. The species L. perenne absorbed mineral components most effectively. The highest concentration of the majority of the components studied was found in water beneath the rhizosphere of P. pratensis. Significantly higher concentrations of calcium, magnesium, sodium, phosphorus, nitrate-nitrogen (but not ammonium-nitrogen) and potassium were found in water in the springtime. The biogenic element content found in objects with a three-cut harvesting regime was lower than in waters underneath grasses harvested five times. Regardless of the species and harvesting frequency, a significantly higher content of specific cations and anions in piezometer water was found in objects with a lower level of the groundwater table.
The study to determine thermal-oxygen changes and chemical properties of water in a flow-through pond was conducted between April 2004 and March 2005 in three vertical profiles. The study involved the determination of electrolytic conductivity and pH reaction of water as well as the content of nitrate nitrogen and ammonium nitrogen, total phosphorus and sulphates. Thermal stratification was not observed in the investigated pond with the maximum depth of 2.45 m, and oxygen content was represented by a clinograde curve. Biogenic element concentrations in the pond were determined by depth in the vertical profile, and they were subject to seasonal variation. The highest concentrations of mineral substances in water were reported in the bottom layers of the pond. Although the investigated pond is a flow-through water body, it accumulates biogenic elements.
W pracy przedstawiono kształtowanie się odpływów wód i biogenów z dwóch małych zlewni rolniczych w latach 2002-2005. Obserwowano niskie odpływy z uwagi na małe sumy opadów w obu rzekach. Okresowo notowano wysokie stężenia azotanów i fosforanów. Ze zlewni wynoszone były znaczne ładunki jednostkowe azotanów do 10,7 kg·ha⁻¹, potasu 14 kg·ha⁻¹ i fosforanów 0,25 kg·ha⁻¹.
The causes of the eutrophication of Lake Jagiełek, situated around 6 km south-west of Olsztyn, were investigated in the hydrological years 1998-2004. The catchment area of this water body is situated in the watershed zone of the Łyna and Pasłęka rivers. The lake is subject to advanced eutrophication. As regards precipitation amount, the analysed period consisted of three dry years, two normal years and one wet year. Due to the occurrence of three successive dry years and higher evaporation resulting from increased air temperatures (by 0.5°C on average), the lake shallowed with periodic exposure of bottom sediments in the shoreline zone. The periodic exposure and inundation of sections of the lake bottom has led to intense mineralization of bottom sediments. This process contributes to secondary contamination of surface water with mineral substances, mainly nitrogen and phosphorus compounds. The investigated water body is situated in a watershed zone and is characterised by low and stable electrolytic conductivity (113 µS·cm-1 on average) and low pH of water (6.72 on average) which periodically reaches 4.70. The concentration levels of biogenic elements (nitrogen and phosphorus compounds) are subject to seasonal fluctuation. Relatively high concentrations of N-NO3 (1.25 mg dm-3 on average) were observed in the winter and spring, while low levels of this compound (0.18 mg·dm-3 on average) were reported in the summer and autumn. P-PO4 concentrations were marked by a growing trend from 0.26 mg· dm-3 on average in the spring to 0.70 mg·dm-3 on average in the summer. A high water load with biogenic elements, whose concentrations significantly exceeded the allowable and dangerous levels of N and P according to Vollenweider’s criteria, speeded up the eutrophication process and stimulated the gradual self-decline of the entire ecosystem. The restoration of ecological balance in the surveyed.
W pracy dokonano oceny zmian przewodności elektrolitycznej i stężeń biogenów w wodzie cieku małej zlewni o rolniczo-hodowlanym i osadniczym użytkowaniu w zależności od oddalenia względem źródła jej zanieczyszczania. Badania wykonano w cieku odwadniającym małą zlewnię rolniczą „Wronowiec”, należącą do zlewni rzeki Wieprzówki, lewobrzeżnego dopływu Skawy. Oznaczenia zawartości wybranych cech fizykochemicznych wykonano w próbkach wody pobranych w 10 terminach w okresie 2 lat z 10 punktów, rozmieszczonych wzdłuż cieku na długości około 1,5 km. Punkty poboru wody usytuowano w miejscach prawdopodobnych źródeł zanieczyszczeń, jak również na odcinku około 1,0 km wzdłuż biegu cieku poniżej miejsc zanieczyszczania. W terenie oznaczono przewodność elektrolityczną, a w laboratorium zawartości składników biogennych: K⁺, PO₄³⁻, NH₄⁺, NO₃₋, NO₂₋. Oznaczenia laboratoryjne wykonano metodami standardowymi. Wyniki badań wykazały, że fosforany, amoniak i azotyny najsilniej wpływały na pogorszenie jakości wody, a stężenia azotynów we wszystkich terminach badań nie pozwalały zaliczyć wody do pierwszej, a nawet drugiej klasy czystości. Natomiast wartości przewodności elektrolitycznej i stężenia azotanów w zdecydowanej większości przypadków kwalifikowały wodę do II klasy czystości. Różnica stężeń badanych składników pomiędzy górnym odcinkiem cieku a jego odcinkiem końcowym świadczy, że woda posiada naturalną zdolność samooczyszczania również w małych ciekach o stosunkowo łagodnym przepływie.
Comparisons of P concentration in soft tissues and shells of molluscs being main components of malacocenoses of the Zegrzy.ski Reservoir as well as analyses of spatial, temporal and size dependent diversity of P concentration in particular mollusc species were performed. Percent content of P in the soft tissues of the investigated species varied significantly when comparing taxonomically distant species, whereas P level in shells was relatively similar. Owing to the interspecies diversity and size dependence of P concentration, the species composition and dominance patterns of malacocenoses as well as size-frequency relations in populations of dominant species are expected to influence the accumulation of P by molluscs in a given habitat.
Zbiorniki wstępne, z filtrami biologicznymi przyczyniają się do poprawy jakości wody w zbiornikach retencyjnych. Ograniczają one dopływ zanieczyszczeń do zbiornika głównego. Na przykładzie nowo wybudowanego zbiornika w Mściwojowie na Wierzbiaku, zaprojektowanego w Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu, oceniono skuteczność działania zbiornika wstępnego w eliminacji biogenów, dopływających ze zlewni rolniczej do zbiornika głównego, wskutek procesów biochemicznych, zachodzących w zbiorniku wstępnym. W okresie od lipca 2005 r. do lipca 2006 r. przeprowadzono okresowe oznaczenia stężeń wskaźników biogennych: amoniaku, azotynów, azotanów i fosforanów na dopływie do zbiornika (cieki: Wierzbak i Kałużnik) oraz na odpływie ze zbiornika wstępnego. Stwierdzono dużą zmienność stężeń biogenów w ciągu roku. Na podstawie wykonanych oznaczeń stężeń biogenów, dla przyjętych średnich rocznych przepływów w ciekach, obliczono ładunki biogenów dopływających i odpływających ze zbiornika wstępnego i na tej podstawie określono skuteczność jego działania. Zbiornik wstępny przyczynia się do znacznej, ok. 65% eliminacji dopływających biogenów. Największej redukcji uległ ładunek azotynów - o ok. 80%, natomiast najmniejszej NH₄ i fosforanów - o około 30%. Zastosowana metoda ochrony wód powierzchniowych z wykorzystaniem zbiorników wstępnych jest bardziej ekonomiczna i mniej pracochłonna niż ogólnie stosowane metody. Zalecana jest do poprawy jakości wody w małych zbiornikach, zlokalizowanych w zlewniach rolniczych, na których terenie stosuje się nawozy, przyczyniające się do eutrofizacji wód powierzchniowych. Zbiorniki wstępne, usytuowane powyżej zbiornika głównego, mogą zapobiegać katastrofom ekologicznym, stanowią również dodatkową rezerwę wody.
W pracy przedstawiono wstępne wyniki badań zawartości najważniejszych składników biogennych (N-NO₃, N-NH₄, P i K) w wodach gruntowych na obiekcie rolniczego wykorzystania gnojowicy z fermy trzody chlewnej w zależności od zwięzłości gleby. Na obiekcie prowadzona jest racjonalna gospodarka gnojowicą a jej dawki nie przekraczały zapotrzebowania na azot uprawianych roślin. Badaniami objęto 16 ha gruntów ornych, charakteryzujących się znaczną zmiennością glebową. Zmienność glebowa na obszarze badawczym stanowiącym w całości jedno pole orne pozwoliła na wyraźne określenie wpływu stosowania nawożenia gnojowicą gleb o różnej zwięzłości na jakość wód gruntowych. Na obszarze objętym badaniami dominują gleby lekkie (piaski gliniaste), natomiast w południowo-zachodniej części obiektu zalegają, charakteryzujące się znacznie większą zwięzłością gliny średnie. Badania wykazały znaczne różnice zanieczyszczenia wód gruntowych, zwłaszcza azotanami, w zależności od zwięzłości gleby. Zawartość azotu azotanowego w wodach gruntowych na glebach przepuszczalnych była zdecydowanie wyższa niż na glebach zwięzłych i przekroczyła wartość dopuszczalną dla IV klasy jakości wód podziemnych. Na glebach zwięzłych średni wzrost zawartości azotanów w wodach gruntowych w porównaniu do obszaru nie objętego nawożeniem był nieznaczny i spowodował zmianę jakości wód podziemnych o 1 klasę. Nawożenie gnojowicą nie spowodowało zmiany jakości wód ze względu na zawartość potasu i fosforu.
W artykule przedstawiono wyniki badań dotyczących zmian ilości ładunków wynoszonych ze zlewni rzeki Smortawy na odcinku uregulowanym i nieuregulowanym w km od 9 + 676 do km 7 + 105. Z badań przeprowadzonych w roku hydrologicznym 2004 wynika, że w przypadku badanej rzeki ilość ładunków biogenów wzrasta wraz z biegiem rzeki, to jest od odcinka nieuregulowanego do uregulowanego. Taka sytuacja jest związana ze sposobem użytkowania doliny rzecznej i niekontrolowanym dopływem zanieczyszczeń. Zauważono, że w półroczu zimowym ilość ładunków biogenów była większa niż w półroczu letnim, co wynika ze zwiększonego pobierania i wykorzystywania związków azotowych przez roślinność wodną w okresie wegetacyjnym. Jak wynika z badań w wodach Smortawy zawartość azotanów dominuje nad zawartością amoniaku, co jest związane z dobrym natlenieniem tych wód. Stan taki sprzyjać powinien dobremu samooczyszczaniu się rzeki, szczególnie na odcinku nieuregulowanym, na którym znajduje się rozlewisko, niestety sposób użytkowania zlewni zaburza ten proces, co uwidacznia się małym stopniem redukcji zanieczyszczeń.
W pracy przedstawiono wyniki zawartości podstawowych składników biogennych, oraz wielkości wskaźników tlenowych w wodzie gruntowej (w piaskach słabogliniastych zalegających na glinach lekkich i średnich) na obiekcie rolniczego wykorzystania gnojowicy w wielkoobszarowym gospodarstwie rolnym. Gnojowica użyta do nawożenia zawierała 5% suchej masy, 4,85 g·dm⁻³ azotu ogólnego (w tym 66% N-NH₄); 2,37 g K·dm⁻³ i 2,09 g P·dm⁻³. Woda gruntowa na obiekcie charakteryzowała się zwiększonymi stężeniami azotu azotanowego (2,8 do 46 mg N-NO₃·dm⁻³). Stężenia azotu amonowego (N-NH₄) w okresie badawczym z reguły odpowiadały wartościom dla II-IV klasy czystości. Maksymalne stężenia tego związku osiągnęły wartość 4,0 i 3,0 mg N-NH₄·dm⁻³. Zawartość fosforu Pog kształtowała się najczęściej na poziomie 0,1-0,2 mg P·dm⁻³, natomiast potasu K⁺ 3,3-11,6 mg K⁺·dm⁻³. Wysokość badanych wskaźników na obiekcie, zwłaszcza N- NO₃ była wyższa od pomierzonych poza terenem objętym nawożeniem gnojowicą. Wskaźniki tlenowe (BZT₅, ChZT ) w badanej wodzie osiągały następujące wartości: BZT₅ 0,3 do 10 mg O₂·dm⁻³, ChZT od kilku do ok. 75 mg O₂·dm⁻³.
W wodzie potoku Pychowickiego o powierzchni zlewni 5,44 km², w górnej i dolnej części zagospodarowanej osadniczo, a w części środkowej nieużytkowanej, podmokłej i porośniętej bujną roślinnością i częściowo zajętej pod ekstensywne użytki zielone, oznaczono standardowymi metodami, w pięciu punktach pomiarowo-kontrolnych i pięciu terminach, stężenia NH₄⁺ , NO₃₋, NO₂₋i PO₄³⁻ . Dokonano oceny zagrożenia eutrofizacją wody zbiornika przeciwpowodziowego, projektowanego na terenie zlewni w ramach programu małej retencji. W wyniku badań nie stwierdzono wyraźnego związku pomiędzy stężeniem badanych składników a losowo wybranymi terminami oznaczeń. Natomiast wyraźne różnice stężeń odnotowano pomiędzy punktami kontrolnymi, gdzie na stan czystości wody oddziaływały antropogeniczne czynniki otoczenia. Na terenach osadniczych i bezpośrednio poniżej woda potoku kwalifikowała się do V i IV klasy czystości, a po przepłynięciu przez ekstensywnie wykorzystywaną i częściowo nieużytkowaną część doliny, wskaźniki te kwalifikowały wodę do klasy II. Stwierdzona poprawa była skutkiem bioakumulacji rozpuszczonych składników biogennych. W dolnej, zabudowanej domami jednorodzinnymi, części zlewni ponownie wystąpiło obniżenie czystości wody do klasy III. Wyniki badań mogą być przydatne przy wyborze lokalizacji zbiornika oraz w decyzjach dotyczących zagospodarowania jego zlewni.
W pracy przedstawiono wyniki badań poligonowych nad usuwaniem substancji biogennych ze ścieków w procesie nawadniania upraw przemysłowych. Ściekami oczyszczonymi z oczyszczalni „Hąjdów" w Lublinie nawadniano uprawy roślin: topola, wiklina, konopie, kukurydza, rzepak i dwie mieszanki traw. Obszar badawczy podzielono na 7 bloków, a każdy blok na 3 kwatery (kontrolną, nawadnianą optymalną dawką ścieków dla danej rośliny i podwójną dawką optymalną). Stwierdzono, że stopień redukcji stężenia P-PO4 we wszystkich przypadkach przekracza 80%, Nawadnianie powoduje wzrost stężenia N-NH4 w wodach drenarskich z 0,2-0,6 g/m2 do poziomu 0,6-1,5 g/m3. Stężenie N-N03 w wodach drenarskich w okresie nawadniania nie przekraczało na kwaterach z konopiami 10 gNN03/m3 przy obu dawkach polewowych, a z wikliną, rzepakiem i kukurydzą 14,2 gNNO3/m3. Najlepsze efekty redukcji stężeń substancji biogennych stwierdzono na kwaterach z konopiami, kukurydzą i rzepakiem. Słowa kluczowe: biogeny, nawadnianie, oczyszczalnia hydrobotaniczna.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.