Celem artykułu było zaprezentowanie ekonomicznych uwarunkowań funkcjonowania biogazowej instalacji prosumenckiej oraz perspektyw rozwoju tej działalności. Stwierdzono, że przy obecnych cenach energii i funkcjonującym systemie wsparcia produkcji z odnawialnych źródeł (OZE), inwestycja w mikrobiogazownie ma niewielkie uzasadnienie ekonomiczne. Przewidywany okres zwrotu z inwestycji przekracza 15 lat, a wskaźnik IRR jest na poziomie 9,81%, nawet przy optymistycznym założeniu uzyskania dotacji na rozpoczęcie działalności w wysokości 500 000 zł. Rozwój mikrobiogazowni rolniczych wymaga więc zmian w systemie wsparcia tego typu OZE.
W Polsce konsumuje się coraz więcej wina. Fakt ten jest bodźcem do rozwoju krajowych winnic. Głównym odpadem podczas produkcji wina są wytłoki z winogron. Produkcja biogazu z tych odpadów rozwiązuje problem ich zagospodarowania przy równoczesnej produkcji energii elektrycznej i cieplnej. Wytłoki winogronowe jako substrat lub kosubstrat można z powodzeniem wykorzystać w biogazowniach rolniczych.
W Polsce wzrasta zainteresowanie wytwarzaniem energii z odnawialnych źródeł, w tym z biogazu rolniczego. W artykule zaprezentowano analizy parametrów technicznych instalacji wytwarzających biogaz rolniczy w Polsce. W pracy przedstawiono analizy porównawcze wydajności instalacji do produkcji biogazu, rocznej wydajności wytwarzania energii elektrycznej oraz ciepła. Analizy prowadzono w podziale na województwa. Przedmiotem rozważań były także zmiany w produkcji biogazu rolniczego w Polscewlatach 2011-2013.
W artykule przedstawiono wyniki badań w zakresie kontroli procesu fermentacji metanowej. Celem badań była próba zwiększenia produkcji biogazu w komorze pofermentacyjnej poprzez inicjowanie następczego systemu przetłaczania fermentującej pulpy. Modyfikacja parametru HRT (hydraulicznego czasu retencji) komory głównej do poziomu 24 zainicjowała zwiększenie zawartości materii suchej i materii organicznej w komorze pofermentacyjnej. Test przeprowadzono w zakresie 14 cykli dobowych. Zanotowano zwiększenie produkcji biogazu w komorze pofermentacyjnej do poziomu 48 Nm ·h Wzrost wartości parametru stężenia lotnych kwasów tłuszczowych do zasadowości (FOS/TAC) wskazał na pozytywną reakcję złoża bakteryjnego w zakresie przetwarzania substancji pokarmowych. Uzyskano potwierdzenie, iż możliwa jest intensyfikacja wytwarzania biogazu w komorze pofermentacyjnej w warunkach ograniczeń technologicznych.
Przedstawiono wpływ dodatku gliceryny na efektywność pracy biogazowni rolniczej wyrażony ilością produkowanego biogazu, zawartości metanu oraz niezbędnej mocy agregatu kogeneracyjnego. Stwierdzono, że już niewielki (5%) dodatek gliceryny podnosi wydajność pracy instalacji o ponad 55%, zaś przy 10% dodatku wzrost ten osiąga 81%. Wyniki analizy wykazują, że gliceryna będąca odpadem po produkcji biodiesla w znakomity sposób nadaje się do podniesienia wydajności pracy biogazowni rolniczej.