Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 16

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  available form
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
In 1996, a field experiment was set up on class IIIa soil, which consisted of 6 trials: 1 – bare fallow, 2 – fallow land seeded with annual plants, 3 – field swarded with goat’s rue (Galega orientalis Lam.), 4 – traditional fallow, 5 – field swarded with a mix of goat’s rue (Galega orientalis Lam.) and aweless brome (Bromus inermis), 6 – field swarded with aweless brome (Bromus inermis). During the tests, no agrotechnical measures were carried out apart from periodical mechanical weeding of the bare fallow and the sowing of annual plants. Plant samples for chemical analyses were taken from the swarded fields; the remaining biomass was left on the fields. After each growing season, soil samples were collected in four replicates from the 0-25 cm and 25-50 cm soil horizons, for determination of the content of Cu, Zn and Mn available forms. This paper discusses the results obtained in 2000-2007. The experiment has demonstrated that the way farmland was laid fallow or set-aside had an effect on concentrations of the available forms of Cu, Zn and Mn in the 0-25 and 25-50 cm soil horizons. Particularly large changes occurred in the levels of Zn and Mn. The way set-aside arable land was kept had a weaker influence on the concentrations of easily soluble forms of copper. By seeding annual plants and leaving the grown biomass on a set-aside field, it was possible to maintain the soil abundance of available Zn on a high level and that of Cu and Mn – moderately high. Keeping soil as bare fallow favoured better accumulation of available forms of copper and manganese.
The objective of this study has been to follow modifications in the content of Cu, Zn and Mn in the topmost layer of soil which had been fertilized for many years with farmyard manure and mineral fertilizers or with mineral fertilizers alone. Soil samples were collected in 2002-2005 from a trial established in 1986 on proper brown podsolic soil, according to the random block design with four replication. The first factor consisted of organic fertilization (manure applied every two years or without manure). The second factor involved different rates of mineral fertilization. Rates of nutrients in the mineral fertilizers were identical in both experimental series – with or without manure. In each year, the same crop was grown on both fields, in a crop rotation system: sugar beet (2002), spring barley (2003), maize (2004) and spring wheat (2005). Plant available forms of nutrients were extracted from soil in 1 mol HCl dm-3 solution. After extraction, the content of metals was determined by atomic absorption spectrophotometry. The results underwent statistical processing using analysis of variance for a two-factor experiment. The content of available forms of copper, zinc and manganese in soil regularly amended with manure was evidently higher than analogous concentrations determined in soil receiving only mineral fertilization since 1986. Manure most strongly improved the concentration of Cu (nearly 1.7-fold), while producing the weakest influence on manganese (over 1.3-fold more). In absolute values, however, the increase in availability of manganese was the highest, reaching on average 52 mg kg-1 of soil. Differentiated mineral fertilization with nitrogen or potassium as well as manganese and liming to a lesser extent than manure modified the availability of Cu, Zn and Mn in soil. Among these nutrients, nitrogen most often increased the content of plant assimilable forms of metals in soil, which may have been caused by its acidifying influence.
A three-year field experiment was conducted in Byszwałd near Lubawa in 2000-2002. The aim of this study has been to determine the influence of increasing rates of sulphur on the dynamics of available phosphorus in soil at two horizons: 0-40 and 40-80 cm. The trial was set up on acid brown soil of the granulometric composition of heavy loamy sand. The initial soil had the following properties: pH(KCl) = 5.30, mineral nitrogen 24.0, sulphate sulphur 4.10, available phosphorus 34.5 and potassium 110.0 mg kg-1 of soil. Three levels of sulphur fertilization were applied: 40, 80 and 120 kg⋅ha-1 in the sulphate form (S-SO4) and as elementary sulphur (S-S0). During the whole duration of the field trials, the results demonstrating the effect of fertilization with different forms and rates of sulphur on the content and transfer of available phosphorus in soil were inconsistent. Only the dose of 120 kg⋅ha-1 S-SO4 caused a significant increase in the concentration of available sulphur in soil in the 0-40 and 40-80 cm layers. All the rates of elementary sulphur as well as 40 and 80 kg⋅ha-1 sulphate sulphur caused little less but an increasing tendency in the content of phosphorus in soil. The effect of elementary sulphur became apparent as late as the third year of the trials. The effect of the doses of 40 and 80 kg⋅ha-1 of sulphur on properties of soil depended on the form of sulphur, duration of the experiment.
Soil richness in available magnesium, phosphorus and potassium forms is one of the key factors of fertility, which ensures the potential of soil for satisfying nutritional requirements of plants. The aim of the present research has been to determine the effect of crop rotation and varied mineral and organic fertilisation on the content of available Mg, K and P forms. Soil was sampled from a long-term experiment, carried out on Luvisol formed from sandy loam (soil valuation class IVa, very good rye complex). The experiment was performed in a 3-factor design, which included two types of crop rotation as well as FYM and nitrogen fertilisation. Basic physicochemical properties of soil were determined. The content of available forms of magnesium was defined with Schachtschabel method and the content of potassium and phosphorus – with Egner-Riehm method (DL). The reaction in the arable-humus horizon of the soils ranged from 4.7 to 6.2. It was found that the Corg to Nt ratio in the arable-humus horizon of soils of all the experiment variants was typical of biologically active soils. The content of available magnesium ranged from 27.8 to 58.3 mg kg–1 of soil, while its water-soluble forms varied from 3.5 to 6.8 mg kg–1 of soil. The highest content of magnesium, potassium and phosphorus forms available to plants was observed after the application of FYM in the doses of 60 and 80 t ha–1 combined with mineral nitrogen fertilisation, in both crop rotation regimes. The content of magnesium and phosphorus forms available to plants was significantly positively correlated with the content of organic carbon. Soil sampled from those plots demonstrated higher classes of the content of that element. The research data proved that the analysed soils showed moderate and high richness in nutrients available to plants. High doses of organic and mineral fertilisation, however, did not increase significantly the electrolytic conductivity of the soil solution.
In the two-year pot experiment on spring rape, spring barley, white mustard, and oats, the influence of sulphur fertilisation and liming on the content of available forms of phosphorus, potassium, and magnesium in soil was evaluated. The results received indicate that in conditions of strong acidification and lack of available sulphur, the uptake of Mg, and especially P and K used in fertilisers by the plants is limited. This is reflected in the increase in the soils richness in the available forms of these elements. The effectiveness of fertilisation with P, K, and Mg increased significantly in sites fertilised with sulphur and limed.
The investigations were carried out in 20022005, on proper grey-brown podsoilic soil originating from light loam (class IIIa in the soil valuation system, very good rye complex), on the basis of a two-factor experiment established in 1986 according to the random block design with four replications. The arable horizon of the soil, before the experiment, was characterized by slightly acidic reaction (pH1 mol KCl dm-3 was 6.2) and the concentrations of available nutrients were as follows: 100.0 mg K, 53.2 mg Mg and 41.3 mg P kg-1 of soil. Soil samples for chemical tests were collected from the arable layer after harvesting crops grown in a rotation: sugar beet, spring barley, maize and spring wheat. The content of available forms of phosphorus and potassium were determined by Egner-Riehm method (DL), and that of manganese using Schachtschabel’s method. The purpose of the study has been to determine the influence of mineral fertilization with or without FYM on the content of available macronutrients in soil. The statistical analysis of the results have shown a significant influence of manure on the level of available P, K and Mg in the tested soil. When both FYM and mineral fertilizers were introduced to soil, its abundance in available magnesium was 2.6-fold higher than after mineral fertilization alone had been applied. FYM raised nearly 3-fold the content of available forms of potassium in soil compared to the content found when only mineral fertilization was used.
Materiał do badań stanowiły gleby pobrane w 2007 roku z dwuczynnikowego ścisłego doświadczenia mikropoletkowego, założonego w 2004 roku na terenie Stacji Badawczej UTP w Wierzchucinku. W doświadczeniu obiektami pierwszego czynnika były cztery gleby (n = 4: czarnoziem, gleba płowa, gleba bielicowa i czarna ziemia). II czynnik stanowiły dawki siarki (S1 - 20 kg∙S∙ha-1, S2 - 40 kg∙S∙ha-1) stosowane bez i w połączeniu z Basfoliarem 36 Extra na tle NPK. Uprawianą rośliną była kukurydza odmiany Rota uprawiana na ziarno. Celem badań była ocena wpływu typu gleby oraz zróżnicowanego nawożenia siarką i Basfoliarem 36 Extra na kształtowanie się zawartości cynku przyswajalnego w warstwie 0-40 cm. Przeprowadzone badania wykazały, że zawartość cynku przyswajalnego w badanych glebach była istotnie determinowana ich typem, nawożeniem siarką oraz współdziałaniem tych czynników. Zastosowanie siarki powodowało na ogół istotny wzrost zawartości cynku przyswajalnego w badanych glebach w porównaniu z obiektem kontrolnym. Największe różnice w wyniku aplikacji siarki stwierdzono w glebie bielicowej, a najmniejsze - w czarnoziemie. Zastosowanie siarki i Basfoliaru 36 Extra powodowało z reguły nieco większy wzrost zawartości przyswajalnego cynku w badanych glebach niż nawożenie wyłącznie siarką.
Celem przeprowadzonych badań było porównanie stosowanych do oznaczania zawartości fosforu ogólnego, nieorganicznego i organicznego w glebie trzech metod: Brogowskiego, Black’a i Olsena oraz Golachowskiej. Podczas badań analizowano również zmiany zawartości fosforu ogólnego, nieorganicznego, organicznego i przyswajalnego w glebach inkubowanych. Do doświadczenia użyto trzech gleb lekkich o składzie granulometrycznym piasku słabogliniastego. W drugiej części badań przeprowadzono inkubację dwóch gleb: piasku słabogliniastego i piasku gliniastego lekkiego przez okres 60 dni. Stosując metodykę proponowaną przez Black’a i Olsena oznaczono największe ilości fosforu ogólnego, nieorganicznego i organicznego. Trwająca 60 dni inkubacja piasku słabogliniastego i piasku gliniastego lekkiego nie wpłynęła na zmianę rozdziału fosforu glebowego pomiędzy część organiczną i nieorganiczną.
W pracy przedstawiono wyniki badań nad wpływem formy chemicznej związków cyny i ołowiu na ich dostępność dla korzeni kukurydzy oraz ich aktywność antymitotyczna. Badania prowadzono w warunkach laboratoryjnych przy ograniczonym życiu mikrobiologicznym. Stwierdzono, że czynnikiem decydującym o dostępności badanych związków dla korzeni kukurydzy jest ich lipofilowość, stopień dysocjacji oraz rodzaj i wielkość tworzonych przez nie jonów. W trakcie przemieszczania się badanych związków z podłoża do rośliny nie następuje zmiana ich struktury chemicznej. Badane związki ołowiu są bardziej fitotoksyczne i bardziej dostępne dla korzeni kukurydzy niż ich cynowe analogi. Z porównania działania antymitotycznego analogicznych trójalkilopochodnych cyny i ołowiu wynika, że pochodne ołowiowe są bardziej aktywne niż ich cynowe analogi.
W warunkach wieloletniego doświadczenia polowego badano wpływ nawożenia na zawartość fosforu całkowitego, przyswajalnego i aktywnego w profilu glebowym. Największą zawartość wszystkich badanych form fosforu stwierdzono w glebie z obiektów nawożonych nawozami mineralnymi i obornikiem, a najmniejszą w glebie z obiektu, w którym nie stosowano nawożenia fosforem. Wieloletnie nawożenie fosforem, w dawkach przekraczających potrzeby pokarmowe roślin, powodowało wzrost ilości fosforu ogólnego głównie w warstwie ornej gleby, co wskazuje na nieznaczne przemieszczanie się tego pierwiastka do głębszych warstw profilu glebowego i wód gruntowych. Największą zawartość wszystkich badanych form fosforu stwierdzono w warstwie ornej i zazwyczaj ulegała ona zmniejszeniu wraz z głębokością w profilu glebowym. Ilość fosforu aktywnego, w stosunku do całkowitej zawartości fosforu w warstwie ornej gleby, była niewielka i w glebie z obiektu o pełnym nawożeniu mineralnym, stosowanym łącznie z obornikiem, stanowiła około 1,2%. Natomiast zawartość fosforu przyswajalnego w warstwie ornej gleby stanowiła około 30%, w stosunku do zawartości całkowitej.
Próbki kompostów z odpadów komunalnych pobierano z trzech kompostowni: Radiowo k/Warszawy, Katowice i Lublin. W dwu pierwszych kompostowniach przeprowadzano kompostowanie w technologii DANO, natomiast w Lublinie - kompostowano wysegregowaną frakcję organiczną odpadów komunalnych w tradycyjnych pryzmach. Do analiz pobrano próbki kompostów 4 i 8 miesięcznych z Radiowa k/Warszawy, odpady komunalne świeże, komposty 2 i 4 miesięczne z Katowic oraz 2 miesięczny z Lublina. Kompost z pryzm tradycyjnych z Lublina w porównaniu do kompostów z kompostowni DANO, charakteryzował się znacznie większą całkowitą i przyswajalną zawartością fosforu, potasu, oraz kilkakrotnie mniejszą całkowitą zawartością sodu. Okres dojrzewania kompostów z odpadów komunalnych w Katowicach nie wykazywał jednoznacznego wpływu na zawartość całkowitych i przyswajalnych form makroelementów, natomiast w kompostowni Radiowo obserwowano razem z wiekiem kompostu zmniejszanie się całkowitej i przyswajalnej zawartości fosforu i potasu.
Ocenę zasobności gleb w te składniki wykonano na podstawie badań przeprowadzonych przez okręgowe stacje chemiczno-rolnicze. Próbki gleby do oznaczeń mikroelementów pobierano, podobnie jak na potrzeby badania pH oraz zasobności w P, K i Mg według normy PN-R-04031 1997. Zawartość miedzi, cynku, manganu, żelaza i boru określano po ekstrakcji gleby w 1 mol HCl∙dm-3 zgodnie z Polskimi Normami. W latach 2000-2007 wykonano badania około 27 tys. próbek pobranych z gleb użytków rolnych, w których dokonano oceny zasobności, na podstawie liczb granicznych zamieszczonych w normach oraz zaleceniach nawozowych IUNG. Aktualny stan zasobności gleb Polski w mikroelementy wskazuje na największy udział gruntów o niskiej zasobności w przyswajalny bor, a następnie miedź. Zawartość pozostałych pierwiastków utrzymuje się w większości na poziomie średnim lub wysokim. W glebach poszczególnych województw zasobność w mikroelementy jest wyraźnie zróżnicowana, a stwierdzane rozbieżności między regionami są nawet kilkukrotne. W okresie stosowania w praktyce 1 mol HCl∙dm-3 (1989-2007) do ekstrakcji przyswajalnych form mikroelementów, następowało systematyczne zwiększanie udziału gleb o niskiej zasobności w miedź oraz cynk, co stanowić może podstawę do korekty podejścia w zakresie nawożenia tymi składnikami.
Komposty z odpadów komunalnych wzbogacają glebę w składniki pokarmowe oraz materię organiczną, ale zazwyczaj w swoim składzie zawierają metale. W związku z tym koniecznym wydaje się określenie przyswajalności mikroelementów dla roślin w glebie nawożonej kompostem. Realizacji celu badań dokonano w oparciu o doświadczenie założone na glebie płowej. Kompost stosowano w ilości odpowiadającej dawce 30 t∙ha-1 s.m. (kombinacja I) oraz 120 t∙ha-1 (kombinacja II). Gleba po wymieszaniu z kompostem była inkubowana w pojemnikach plastikowych o objętości 1 dm3. Próbki glebowe pobrane w 1, 3, 7, 10, 14, 21, 35, 56, 84, 120, 150 i 180 dniu poddano ekstrakcji roztworem 1 mol HCl∙dm-3 i 0,005 mol∙dm-3 DTPA. W oparciu o wyniki z przeprowadzonych badań stwierdzono, że zastosowane dawki kompostu nie wpłynęły na zmiany zawartości ogólnych Fe i Mn. Ilości metali ekstrahowane roztworem HCl były od 8 do 30 razy większe w porównaniu z poziomem zawartości określonym DTPA. Niezależnie od wykorzystanego roztworu ekstrakcyjnego zawartości badanych mikroelementów były 2-4-krotnie większe w próbkach glebowych pochodzących z kombinacji II doświadczenia w stosunku do zawartości tych metali wykazanych w glebie kontrolnej. Niezależnie od kombinacji doświadczenia zakończenie inkubacji przyczyniło się do wzrostu zawartości Fe-HCl, Fe-DTPA oraz Mn-HCl w badanych próbkach glebowych. Wpływ najwyższej dawki kompostu spowodował małe zmiany w zawartości Mn-DTPA. W próbkach glebowych pobranych w 180 dniu inkubacji stwierdzono mniejsze ilości Mn-DTPA w porównaniu z wartościami określonymi na jej początku doświadczenia.
W pracy oceniono wpływ stosowanego nawożenia naturalnego i mineralnego na kształtowanie się właściwości gleb murszastych występujących na obsza­rze pola doświadczalnego Stacji Doświadczalnej Oceny Odmian (SDOO) w Szczecinie Dąbiu. Badania przeprowadzono w 2005 roku na polu doświadczalnym SDOO oraz, w celach porównawczych, na użytkowanych ornie utworach murszastych strefy brzegowej jeziora Dąbie. Przeprowadzone badania pozwoliły stwierdzić, że stosowane nawożenie naturalne wpłynęło korzystnie na odczyn oraz właściwości sorpcyjne gleby murszastej pola doświadczalnego SDOO. Prowadzone zabiegi agrotechniczne spowodowały wzrost intensywności procesów biologicznych. Utwory murszaste charakteryzują się bardzo wysoką i wysoką zasobnością w przyswajalne formy fosforu i magnezu oraz średnią w potas. Zawartość mikroelementów jest najwyższa w poziomie Aip, aczkolwiek uzyskane ilości uznać należy za naturalne dla gleb lekkich.
Niniejszy artykuł zawiera charakterystykę podstawowych organicznych i nieorganicznych związków fosforu występujących w glebach. Jednocześnie omawia w sposób chronologiczny rozwój metod mających na celu określenie ilości tych związków w glebach. Omawiane metody oparte są ekstrakcji gleby roztworami różnych związków chemicznych. Ponadto w artykule przedstawiono opis podstawowych zasad dotyczących metod oznaczania zawartości fosforu przyswajalnego w glebach. Omawiane metody to metody: biologiczne, biologiczno-chemiczne i chemiczne. Odnośnie metod chemicznych przedstawiono przydatność stosowanych roztworów ekstrakcyjnych w porównaniu do warunków istniejących podczas pobierania przez rośliny fosforu z gleby.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.