Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 19

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  analiza sciezkowa
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Obiektem badań były trzy formy jęczmienia jarego (Hordeum vulgare L.): sześciorzędowy mutant dwurzędowej odmiany Damazy, otrzymany w wyniku napromienienia powietrznie suchych nasion neutronami termicznymi, sześciorzędowa odmiana Klimek oraz dwurzędowa odmiana Rataj. Wyznaczono równania regresji wielokrotnej dla plonu ziarna z rośliny. Metodą Wrighta przeprowadzono analizę ścieżkową wykrytych zależności. Dla wyraźniejszego zobrazowania wpływu różnych cech na cechę wynikową, pogrupowano je na wegetatywne i generatywne, uwzględniając przy tym kolejność ich ujawniania się w trakcie ontogenezy. Na zmienność plonu ziarna z roślin badanych biotypów, z cech wegetatywnych, w największym stopniu wpływało rozkrzewienie produktywne. U roślin zmutowanych cechę tę determinowało ponadto rozkrzewienie ogólne; u odmiany Rataj — grubość drugiego miedzywęźla oraz masa słomy. Z cech generatywnych, w przypadku wszystkich badanych form, najsilniej na plon ziarna z rośliny wpływała liczba ziaren z rośliny oraz masa tysiąca ziaren.
Masa tysiąca ziaren charakteryzowała się dość wysokimi wartościami odziedziczalności. Dla liczby ziaren z kłosa oszacowano średnie, a dla liczby kłosów produktywnych niskie wskaźniki odziedziczalności, zwłaszcza w przypadku mieszańca Dollar × Henika. Masa ziarna z rośliny była determinowana głównie przez liczbę kłosów. Wpływ liczby ziaren był znacznie mniejszy, ale istotny. Nie stwierdzono natomiast istotnej współzależności między masą tysiąca ziaren a masą ziarna z rośliny. Korelacje między komponentami plonu były niskie i jedynie u mieszańca Dollar × Henika obliczono bliską istotności ujemną zależność między liczbą kłosów a masą tysiąca ziaren. Wydaje się, że plenność pojedynków będzie można zwiększyć prowadząc selekcję na liczbę ziaren z kłosa i utrzymując masę tysiąca ziaren na określonym poziomie.
Celem pracy było poznanie zmienności, genetycznego zróżnicowania oraz zależności i współzależności pomiędzy 19 cechami pszenicy ozimej. Przebadano 112 rodów pszenicy ozimej w warunkach laboratoryjnych i polowych, w doświadczeniach wstępnych, w roku 2004, w 7 miejscowościach. Badano następujące cechy: plon, mrozoodporność, termin kłoszenia i dojrzewania, wysokość roślin, wyrównanie, odporność na mączniaka, rdzę brunatną i źdźbłową, septorię liści i kłosa, wyleganie, fusarium kłosa, odporności na porastanie, masę 1000 ziaren, liczbę sedymentacji, zawartość glutenu mokrego oraz białka. Stwierdzono zróżnicowane współczynniki zmienności (CV) dla badanych cech pszenicy ozimej mieszczące się w zakresach od wysokich (29%) dla liczby sedymentacji do niskich dla rdzy źdźbłowej (1,7% i dojrzewania (2,5%). Stwierdzono wysokie współczynniki (h2) genetycznego zróżnicowania dla większości badanych cech, z wyjątkiem porażenia kłosów przez septorię. Stwierdzono nieliczne wysoce istotne współczynniki korelacji pomiędzy badanymi cechami. Istotne, ale niskiej wartości korelacje odnotowano pomiędzy plonem a stopniem porażenia kłosów przez septoriozę (0,230*), plonem a zawartością glutenu (-0,239*) plonem a zawartością białka (-0,232*), a także plonem a wysokością (0,232*), plonem a wyleganiem (0,190*). Przeprowadzona analiza ścieżek pomiędzy plonem a mrozoodpornością, terminem kłoszenia i dojrzewania, wysokością roślin, stopniem odporności na septorię liści, masą 1000 ziaren, odpornością na porastanie wykazała wysoce istotny bezpośredni efekt wysokości roślin z plonem (0,393**), wysoki stopień odporności na septorię liści i plonu (0,393**) oraz wysoce istotny, ale ujemny efekt terminu dojrzewania i plonu (-0,371**). Ten ostatni zaskakujący wysoce istotny bezpośredni efekt był zamaskowany stosunkowo silnym pośrednim efektem „septorii liści” (0,244). Stwierdzono niskie wartości współczynników korelacji między plonem a zawartością białka (-0,232*) oraz plonem a zawartością glutenu mokrego (-0,239*). Analiza ścieżkowa ujawniła wysoce istotne bezpośrednie efekty (-0,341**) między plonem a wartością białka oraz plonem a liczbą sedymentacji (0,336**), pomimo słabszej korelacji pomiędzy tym cechami.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.