Akcesja Rosji i Ukrainy do WTO, przynajmniej początkowo, ułatwi -wzrost eksportu rolno — żywnościowego ze strony krajów Unii Europejskiej (w tym z Polski) na rynki obydwu wymienionych państw. Przewiduje się, że eksport unijny (w tym polski) będzie w pierwszym okresie intensywniejszy na rynek rosyjski ze -względu na duży popyt, a -w późniejszym okresie zakłada się, że możliwości -wzrostu takiego eksportu mają szerszą perspektywę na rynku ukraińskim. Akcesja do WTO, zwiększy możliwości eksportowe Rosji, a zwłaszcza Ukrainy — głównie towarów rolno-żywnościowych na rynki państw UE, głównie surowców żywnościowych (np. ziarna zbóż i oleistych, świeżych i chłodzonych owoców i -warzyw) i półproduktów, np. mrożonych owoców i -warzyw, olejów roślinnych, śrut poekstrakcyjnych i makuchów na pasze, cukru, tytoniu surowego i mięsa (-wołowiny z Ukrainy). Oczekuje się, że Ukrainapostawi także na -wzrost eksportuproduktów mlecznych. Polska ma szczególną szansę -wykorzystania,, renty położenia" w zakresie rozwoju eksportu rolno-żywnościowego do Rosji i Ukrainy po ich akcesji do WTO, ze względu na swoje położenie geograficzne, tradycje handlowe z tymi rynkami, znajomość realiów tych rynków itp.. Akcesja Ukrainy, a zwłaszcza Rosji do WTO zakończy konkurencję wewnątrz-unijną (w tym polską z pozostałymi państwami UE-15) w odniesieniu do rynków tych krajów oraz pozwoli na zniesienie subiektywnych restrykcji rosyjskich w stosunku do polskiego eksportu rolno-żywnościowego. Ponadto wejście tych krajów do WTO wpływać będzie na ugruntowanie jakości i bezpieczeństwa zdrowotnego importowanej z tych krajów żywności. Rozwój handlu rolno-żywnościowego Ukrainy z UE, będzie bardzo ważnym przyczynkiem do rozpoczęcia procesu stowarzyszenia Ukrainy z UE. W przyszłości, w -warunkach pełnej liberalizacji światowego handlu żywnością, największe szanse rozwoju (lub co najmniej utrzymania status quo) ma w Europie jedynie rolnictwo ukraińskie, ze -względu na niezwykle dużą naturalną konkurencyjność swojego sektora rolno-żywnościowego.