Pięć odmian pszenicy jarej (Banti, Łagwa, Parabola, Hewilla i Żura) poddano przedsiewnemu oddziaływaniu zmiennego pola magnetycznego. Zastosowano dwie dawki ekspozycyjne D1 = 21,50 kJm-3s (30 mT, 30 s) oraz D2 – 7,16 kJm-3s (30 mT, 10 s). Kinetykę kiełkowania mierzono co 1 godzinę za pomocą elektronicznego kiełkownika opracowanego i wykonanego w Katedrze Fizyki Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie. Następnie opisano je za pomocą funkcji logistycznej. Dane doświadczalne pozwoliły stwierdzić, że ziarniaki każdej odmiany pszenicy reagują indywidualnie na zastosowane pole magnetyczne. Na obie dawki ekspozycyjne pozytywnie reagowały ziarniaki dwóch odmian (Banti i Łagwa). Dla pozostałych ziarniaków (odmiany: Hewilla, Parabola i Żura) wpływ pozytywny był tylko dla dawki D1. Najlepiej pozytywnie na pole magnetyczne reagowały ziarniaki odmiany Banti, a najgorzej ziarniaki odmiany Hewilla i Parabola. Wyniki kinetyki kiełkowania potwierdziły obliczone dla poszczególnych odmian parametry krzywej logistycznej.