Celem opracowania było, na przykładzie jednego z kilku krakowskich kopców, przedstawienie takich obiektów terenowych w strukturze przestrzennej i w krajobrazie kulturowym Polski. Te wielkogabarytowe, ziemne budowle inżynierskie są sztucznie usypanymi bryłami geometrycznymi. Duże i wysokie lokowane były na wzniesieniach terenu, stanowią dominanty architektoniczne i są punktami widokowymi, mniejsze zaliczamy do małych form strukturalnych. Jako przykład wybrany został Kopiec Józefa Piłsudskiego znajdujący się na wzgórzu Sowiniec w Lesie Wolskim w Krakowie. O wyborze obiektu opracowania zadecydował fakt niedawno obchodzonej 90-tej rocznicy odzyskania niepodległości i wielkie zasługi Marszałka w walce o wolność, oraz jego silne związki z Krakowem. Kopiec noszący trzy nazwy Kopiec Wolności, Kopiec Piłsudskiego i Mogiła Mogił jest jednym z czterech największych krakowskich ziemnych monumentów. Jest też najmłodszym, bo wzniesionym w okresie międzywojennym ubiegłego wieku. Kopiec jest obiektem architektonicznym, dlatego przed przystąpieniem do prac budowlanych wykonano szczegółowy projekt. Jednym z założeniem była jego trwałość, dlatego zadbano by podczas jego sypania były zachowane wszelkie wymogi i prawidła sztuki inżynierskiej zapewniające budowli solidność i statyczność. Planem objęto formowanie bryły, system odwodnienia wewnętrznego i zewnętrznego, przygotowanie podstawy i dostaw budulca w skład, którego wchodził piasek ze żwirem z domieszką gliny pylastej. Zabezpieczono też szeroki front robót i zaplecze dla osób społecznie pracujących przy jego sypaniu (liczba pracowników dochodziła do 10 tysięcy osób dziennie). [Kopce krakowskie 2005]. Z czasu budowy zachowała się bogata dokumentacja w zbiorach archiwalnych i prywatnych. Zdjęcia i kartki pocztowe z tego okresu pozwalają prześledzić proces wielkich przemian przestrzenno- krajobrazowych na Sowińcu. Budowa tego obiektu na niewielkiej obszarowo powierzchni trwała trzy lata. Po jej ukończeniu w otwartym krajobrazie polany ze ścianą lasu w tle, powstała wyeksponowana sytuacja krajobrazowa. Zestawiając chronologicznie zachowaną dokumentację fotograficzną możemy porównać współczesny wizerunek obiektu wraz z otoczeniem z wizerunkiem z przed 70 lat. Prześledzić i wizualnie ocenić skutki niszczącej działalności człowieka i sił przyrody, którym Kopiec ulegał w swojej historii. Ocenić przeobrażenia przestrzenne i krajobrazowe zachodzące na poszczególnych etapach prac renowacyjnych. Kopiec Józefa Piłsudskiego znajduje się na jednej z polan w Lesie Wolskim. Las, mający powierzchnię liczącą 442 ha, jest częścią Bielańsko-Tynieckiego Parku Krajobrazowego. Stanowi większą pozostałość naturalnej roślinności leśnej. Jest miejscem wypoczynku chyba najczęściej odwiedzanym przez Krakowian i przyjezdnych. Szczególnym zainteresowaniem cieszy się kopiec – pomnik Marszałka, znajdujący się na obszarze o wybitnych walorach przyrodniczych i krajobrazowych ma wielkie znaczenie edukacyjne, ponieważ jest najcenniejszym symbolem niepodległości Polski. Prowadzą do niego liczne leśne ścieżki. Silne wrażenia estetyczne przeżywa każdy wychodzący na polanę wprost na potężną bryłę monumentu, która w zależności od pór roku, pory dnia i aury prezentuje się inaczej. Celem zaprezentowania Kopca Józefa Piłsudskiego w krajobrazie został wykonany serwis fotograficzny, który posłużył przedstawieniu efektów wizualnych wynikających ze zmienności, czyli pojawów krajobrazu.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.