Przeprowadzono badania właściwości fizyko-chemicznych i bakteriologicznych wody ze studni przydomowych położonych w Suchej Beskidzkiej w Beskidzie Makowskim. Celem badań było określenie właściwości fizyko-chemicznych i mikrobiologicznych wody. Dokonano również analizy czynników wpływających na stan sanitarny wody studziennej w tym rejonie w zależności od położenia obiektu.
Rezerwat „Las Gościbia” został utworzony ze względu na ochronę unikatowego ekosystemu leśnego. Na jego terenie znajduje się wiele naturalnych odsłonięć skalnych, występujących w głęboko wciętych dolinach potoku Gościbia i jego dopływów. W odkrywkach tych można obserwować ciągły, niezaburzony profil najmłodszych utworów (górny eocen–oligocen) strefy tektoniczno- -facjalnej Siar płaszczowiny magurskiej, reprezentowany przez łupki zembrzyckie (łupki margliste z pojedynczymi ławicami piaskowców) oraz piaskowce z Wątkowej (piaskowce glaukonitowe i łupki margliste). Walory geologicznie i geomorfologiczne sprawiają, że jest to interesujący obszar nie tylko pod względem florystycznym
Aktualny stan wiedzy na temat występowania niedźwiedzia, wilka i rysia w Beskidach Wyspowym i Makowskim przedstawiono w oparciu o wieloletnie terenowe obserwacje oraz informacje uzyskane od służb leśnych i myśliwych. Występowanie niedźwiedzi stwierdzano w czterech obszarach omawianych Beskidów, przy czym w dwóch było to występowanie stałe. Rysie stwierdzano regularnie w pięciu kompleksach leśnych, a wilki występowały regularnie w większości dużych kompleksów leśnych omawianych Beskidów (3–4 watahy na omawianym obszarze). Do głównych czynników mających negatywny wpływ na występowanie i liczebność populacji dużych drapieżników w Beskidzie Makowskim i Wyspowym należą bariery dyspersyjne oraz fragmentacja siedlisk spowodowana rozbudową infrastruktury drogowej i zabudową górskich stoków oraz dolin. Ponadto istotnymi zagrożeniami są: nadmierna penetracja terenów leśnych wynikająca z gospodarki leśnej, turystyki i nielegalnych rajdów terenowych. W celu ochrony populacji dużych drapieżników w omawianym terenie konieczne jest udrożnienie szlaków dyspersyjnych (w szczególności szlaku łączącego Beskid Wyspowy z Makowskim, na którym migracja zwierząt jest prawie niemożliwa wskutek modernizacji drogi Kraków–Zakopane) poprzez budowę przejść dla zwierząt
W pracy przedstawiono aktualny stan wiedzy na temat występowania kuraków leśnych: jarząbka Bonasa bonasia, cietrzewia Tetrao tetrix i głuszca T. urogallus w Beskidach Wyspowym i Makowskim oraz na Pogórzach Wielickim i Wiśnickim. Wykorzystano wyniki obserwacji autorów w terenie, informacje uzyskane od służb leśnych i myśliwych oraz dane z piśmiennictwa z lat 1996–2010. Zasięg jarząbka obejmuje większość omawianego terenu, jednak najliczniejszy jest on w Beskidach. Stan liczebny szacuje się na 1700–2300 osobników, czyli około 6% karpackiej populacji tego gatunku. Cietrzewie (< 10 os.) napotkano jedynie w centralnej części Beskidu Wyspowego i odnotowano jedno stwierdzenie w Beskidzie Makowskim. Głuszce (10–12 osobników) zasiedlają jedynie centralną część Beskidu Wyspowego, a pojedyncze ptaki były notowane sporadycznie także w Beskidzie Makowskim. Głównymi zagrożeniami dla populacji kuraków leśnych są: przebudowa drzewostanów ze świerkowych na jodłowo-bukowe, intensyfikacja turystyki, lokalizacja infrastruktury turystycznej w ostojach ptaków, zabudowa stoków oraz presja drapieżników. W celu ochrony populacji kuraków leśnych konieczne jest zachowanie miejsc ich bytowania oraz włączenie Ostoi Ptaków IBA „Beskid Wyspowy” do sieci Natura 2000
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.