Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Porównano parametry produkcji kwasu pirogronowego przez szczep Yarrowia lipolytica A-10 z kosmetycznego (czystego) i odpadowego glicerolu przy różnym stosunku węgla do azotu (C:N = 26,8 i 17,9). Wyższe stężenie kwasu pirogronowego uzyskano w hodowli o stosunku C:N = 26,8, w której substratem był glicerol odpadowy. Po 92 godzinach hodowli otrzymano 58,2 g∙dm-3 kwasu pirogronowego z wydajnością 0,39 g∙g-1 i szybkością objętościową produkcji 0,63 g∙dm-3∙h-1. Biomasę z tej hodowli odseparowano od płynu pohodowlanego i analizowano pod kątem zawartości białka oraz wewnątrzkomórkowego tłuszczu. Komórki drożdży Yarrowia lipolytica A-10 były zbudowane w 43,9% z białka i 10,42% z tłuszczu, w składzie którego dominowały kwasy tłuszczowe nienasycone: linolowy (18:2, 33,94%) i oleinowy (18:1, 30,98%).
Erytrytol, czterowęglowy alkohol wielowodorotlenowy, jest substancją sło­dzącą coraz częściej stosowanąjako zamiennik sacharozy. Jego produkcja na skalę przemy­słową odbywa się wyłącznie w procesach biotechnologicznych. Celem pracy było porównanie wydajności i dynamiki produkcji erytrytolu z glicerolu odpa­dowego, pochodzącego z produkcji biodiesla, przez szczep Yarrowia lipolytica Wratislavia K1-UV21 w hodowli okresowej, okresowej zasilanej i powtórzeniowej hodowli okresowej. Hodowle prowadzono w bioreaktorze Biostat B Plus. Całkowite stężenie glicerolu wynosiło 150 i 250 g-dm-3, odpowiednio w hodowli okresowej i okresowej zasilanej. Powtórzeniową hodowlę okresową rozpoczęto jako hodowlę okresową zasilaną, a po wyczerpaniu glicero­lu, z bioreaktora usunięto 40% jego zawartości i uzupełniono taką samą objętością świeże­go podłoża. Po każdej wymianie stężenie glicerolu wynosiło 100 g-dm"3. Przeprowadzono 4 takie cykle. W hodowli okresowej i okresowej zasilanej drożdże produkowały odpo­wiednio 84,1 i 136 g-dm-3 erytrytolu. Wydajność produkcji tego związku była zbliżona (0,53 g^g-1) w obu systemach hodowlanych, natomiast szybkość objętościowa, jak i wła­ściwa syntezy erytrytolu była wyższa w hodowli okresowej. Podczas powtórzeniowej ho­dowli okresowej wysoką wydajność (0,51-0,55 g^g-1), jak i dynamikę produkcji erytrytolu (0,80-1,05 g-dm^h-1) uzyskano podczas trzech pierwszych cykli.
Celem pracy była ocena wpływu podłoża inokulacyjnego (YNB lub podłoże mineralne) oraz rodzaju wprowadzonego namoku kukurydzianego (sypki lub płynny) na biosyntezę kwasu pirogronowego i α-ketoglutarowego z glicerolu odpadowego przez drożdże Yarrowia lipolytica A-10. Hodowle okresowe były prowadzone do wyczerpania substratu (100 g ∙ dm-3 glicerolu) i trwały 68–118 godz. Drożdże produkowały od 30,4 do 35,8 g ∙ dm-3 kwasu pirogronowego oraz od 14,4 do 17,9 g ∙ dm-3 α -ketoglutarowego. Przy zastosowaniu YNB jako podłoża inokulacyjnego uzyskano wyższe wartości szybkości objętościowej produkcji obu kwasów. Wydajność produkcji kwasu α-ketoglutarowego była zbliżona we wszystkich wariantach hodowlanych, natomiast najwyższą wartość tego parametru dla kwasu pirogronowego, 0,35 g ∙ g-1, uzyskano przy wykorzystaniu mineralnego podłoża inokulacyjnego i namoku płynnego. Najwyższą procentową zawartość białka, około 38%, oznaczono w biomasie drożdży i otrzymano, używając podłoża mineralnego.
Celem pracy była ocena wpływu podłoża inokulacyjnego (YNB lub podłoże mineralne) oraz rodzaju wprowadzonego namoku kukurydzianego (sypki lub płynny) na biosyntezę kwasu pirogronowego i α-ketoglutarowego z glicerolu odpadowego przez drożdże Yarrowia lipolytica A-10. Hodowle okresowe były prowadzone do wyczerpania substratu (100 g∙dm-3 glicerolu) i trwały 68–118 godz. Drożdże produkowały od 30,4 do 35,8 g∙dm-3 kwasu pirogronowego oraz od 14,4 do 17,9 g∙dm-3 α -ketoglutarowego. Przy zastosowaniu YNB jako podłoża inokulacyjnego uzyskano wyższe wartości szybkości objętościowej produkcji obu kwasów. Wydajność produkcji kwasu α-ketoglutarowego była zbliżona we wszystkich wariantach hodowlanych, natomiast najwyższą wartość tego parametru dla kwasu pirogronowego, 0,35 g∙g-1, uzyskano przy wykorzystaniu mineralnego podłoża inokulacyjnego i namoku płynnego. Najwyższą procentową zawartość białka, około 38%, oznaczono w biomasie drożdży otrzymano, używając podłoża mineralnego.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.