Zasady zrównoważonego rozwoju, opisane w dokumentach, manifestach, literaturze tematu a także w regulacjach ustawowych państw UE, podkreślają rolę rewitalizacji obszarów zdegradowanych i rozwoju wewnątrz obszarów zurbanizowanych jako istotny element polityki zrównoważonego rozwoju miast. W dokumentach polityki rozwoju Warszawy, rozwój zrównoważony jest wymieniony jako cel polityki przestrzennej. Zgodnie ze stanem wiedzy, podkreśla się w nich konieczność rewitalizacji, ponownego zagospodarowania terenów poprzemysłowych i nieużytków miejskich a także kształtowanie wielofunkcyjnych dzielnic i realizację lokalnych centrów usługowych. Pomimo słusznych założeń polityki rozwoju wystąpiły jednak negatywne przekształcenia terenów poprzemysłowych w koncentracje miejsc pracy biurowej (degradująca rewitalizacja), nie podjęto działań sprzyjających rozwojowi dzielnicowych śródmieść na terenach nieużytków miejskich (brak rewitalizacji), a równocześnie przyzwolono na budowę wielkopowierzchniowych centrów handlowych i rozwój monofunkcyjnych obszarów mieszkaniowych na terenach porolnych (rozwój degradujący). Wnioski z analizy współczesnych przemian Warszawy wskazują na konieczność zmian legislacyjnych, umożliwiających rewitalizację i zrównoważony rozwój miasta.