Badania prowadzono w subborealnym borze mieszanym, w drzewostanie dojrzałym użytkowanym rębnią gniazdową, w okresie lęgowym ptaków w latach 2004-2006. W pracy uwzględniono powierzchnie drzewostanu dojrzałego z lukami powstałymi po świeżo wykonanym cięciu gniazdowym, oraz powierzchnie z odnowieniem w wieku 5 i 10 lat. W niniejszej pracy postanowiono przeanalizować, w jaki sposób gwałtowna zmiana struktury przestrzennej środowiska leśnego, po wykonaniu rębni częściowej, wpływa na faunę leśną na przykładzie ptaków. Dzięki wykonaniu cięć gniazdowych, powstały środowiska sprzyjające gatunkom ptaków unikających jednolitych, dużych kompleksów leśnych. Spowodowało to pojawienie się większej liczby gatunków i wzrost zróżnicowania gatunkowego aniżeli w dojrzałym drzewostanie. Na wszystkich powierzchniach badawczych, pomimo wykonania cięć, o strukturze populacji ptaków decydowały głównie gatunki leśne. Powierzchnia po cięciu gniazdowym przyciągała niektóre gatunki ptaków leśnych, które zakładały swoje terytoria na gniazdach odnowieniowych lub w ich pobliżu, jednak w zależności od jej wieku. Obecność oraz okres wykonania cięć gniazdowych nie miało znaczenia przy kształtowaniu struktury grup troficznych i gniazdowych ptaków z najbliższego otoczenia gniazd odnowieniowych.
W latach 2008–2012 monitorowano stan populacji czajki Vanellus vanellus i kszyka Gallinago gallinago w Kampinoskim Parku Narodowym. Wyniki monitoringu wskazują, że wprowadzenie koszeń podmokłych łąk w Parku sprzyja zwiększaniu się liczebności czajki na tym obszarze, a mozaika terenów koszonych i zarastających stwarza dogodne siedliska dla kszyka. Liczebność czajki na badanych powierzchniach w latach 2008–2011 wzrastała, a w roku 2012 drastycznie się zmniejszyła (o ponad 88%), co mogło być spowodowane jednorazowym wstrzymaniem koszeń, w efekcie ulewnych deszczy i zbyt wysokim poziomem wód gruntowych w okresie lęgowym. Czynniki te nie miały wpływu na liczebność kszyka, która w trakcie monitoringu wzrastała