Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 35

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The paper presents results of investigation carried out on compaction ability of coarse grained burnt colliery spoils from “Wesoła” mine. The work was aimed at determining the infl uence of granulation, compaction energy and diameter of Proctor’s apparatus mould on compactibility parameters of colliery spoils. Compactibility parameters were determined with the use of standard and middle-size Proctor’s apparatus at 2 compaction energies.
3
100%
W pracy przedstawiono wyniki badań parametrów wytrzymałościowych korzeni grabu (Carpinus betulus L.) pobranych z jednego ze zboczy z okolic Ciężkowic (Pogórze Ciężkowickie). W ramach badań prze-prowadzono badania wytrzymałości na rozciąganie, dokonano pomiaru względnej powierzchni korzeni w gruncie oraz przeprowadzono badania wytrzymałości na ścinanie gruntu oraz gruntu zbrojonego korzeniami. Badania wytrzymałości na rozciąganie przeprowadzono w zrywarka produkcji firmy Hounsfield H50KS na próbkach o długości 0,1 m stosując prędkość odkształceń 10 mm.min-1. Badania wytrzymałości na ścina-nie przeprowadzono w aparacie bezpośredniego ścinania o wymiarach skrzynki 120 x 120 mm na próbkach gruntu oraz gruntu zbrojonego 6 oraz 10 korzeniami grabu. Wyniki badań wytrzymałości na rozciąganie oraz ich analiza wykazały, że korzenie grabu charakteryzują się wysoką wytrzymałością na rozciąganie w porównaniu do innych gatunków drzew. Pomiary względnej powierzchni korzeni w gruncie wykazały, że największe zagęszczenie korzeni występuje w przypowierzchniowej warstwie gruntu sięgającej do ok. 0,3 m ppt., a na głębokości 1,0 m ppt. występują pojedyncze korzenie. Udział korzeni w profilu gruntowym wyniósł ok. 0,4 %, co stanowi niską wartość w stosunku wyników badań tego typu systemu korzeniowego. Wyniki badań wytrzymałości na ścinanie wykazały, że wraz ze wzrostem względnej powierzchni korzeni w gruncie następuje zwiększenie jego wytrzymałości na ścinanie, przy czym wzrost ten jest spowodowany znaczącą zmianą spójności. Przy warto­ściach względnej powierzchni korzeni w gruncie w zakresie 0,11–0,26% uzyskano przyrost wytrzymałości gruntu na ścinanie od 2,7 do 8,6 kPa.
W pracy przedstawiono wyniki badań wytrzymałości na ścinanie gruntów stanowiących pokrywy stokowe zbocza Góry Sypkiej k. Gdowa (Pogórze Wiśnickie), gdzie w okresie maj–czerwiec 2010 r. powstało kilkanaście form osuwiskowych. Badane grunty stanowiły utwory żwirowo-gliniaste, tworzące zasadniczy materiał koluwiów osuwiskowych, grunty piaszczysto-pylaste, obecne w strefie odkłucia, oraz pyły i łupki ilaste. Zasadnicze badania wytrzymałościowe przeprowadzono metodą bezpośredniego ścinania w skrzynce o przekroju 60 × 60 mm na próbkach zarówno nawodnionych, jak i nienawodnionych oraz częściowo w aparacie trójosiowym. Wyniki badań próbek nawodnionych wykazały, że utwory żwirowo-gliniaste oraz pylasto-piaszczyste charakteryzują się wysokimi wartościami kąta tarcia wewnętrznego oraz zróżnicowanymi wartościami spójności, przy czym znacznie mniejsze wartości tego parametru uzyskano dla gruntów piaszczysto-pylastych. Z kolei badania próbek gruntów piasku i pyłu w stanie niepełnego nasycenia wykazały, że wraz ze zmniejszaniem wilgotności następuje wyraźny zwiększenie ich wytrzymałości na ścinanie, przy czym przyrost ten został spowodowany zwiększeniem spójności pozornej gruntów, a zmiany wartości kąta tarcia wewnętrznego były praktycznie pomijalne. Porównawcze badania metodą bezpośredniego ścinania oraz trójosiowego ściskania dały w przypadku pyłu bardzo zbliżone wartości parametrów charakteryzujących jego wytrzymałość na ścinanie. Kilkukrotne serie ścięć łupków ilastych spowodowały ok. 24−36% redukcję jego wytrzymałości maksymalnej, a uzyskany bezpośrednio z badań resztkowy kąt tarcia wewnętrznego wyniósł 18°.
W artykule przedstawiono wyniki badań parametrów charakteryzujących wytrzymałość na ścinanie gruntów pochodzących z osuwisk w Szymbarku k. Gorlic (Beskid Niski) oraz Winiarach k. Gdowa (Pogórze Ciężkowickie). Celem pracy było określenie wpływu wilgotności na wytrzymałość na ścinanie badanych gruntów oraz porównanie wyników obliczeń teoretycznych wytrzymałości na ścinanie za pomocą wybranych uproszczonych modeli wytrzymałościowych gruntów nienasyconych (Vanapalli i in. [1996], Matsushi i Matosukura [2006]) z wynikami badań bezpośrednich. Wyniki badań wykazały, że wzrost wilgotności powoduje wyraźne zmniejszenie wytrzymałości na ścinanie badanych gruntów oraz parametrów ją charakteryzujących. Wyniki obliczeń wykazały, że wartości wytrzymałości na ścinanie określone za pomocą modelu Matsushi-Matsukury dały stosunkowo dobrą zgodność z wynikami badań.
W pracy przedstawiono wyniki badań płytkich osuwisk powstałych w okolicach Owczar k. Gorlic (Beskid Niski) w wyniku nawalnego opadu w dniach 3–4 czerwca 2010 roku. Głównym przedmiotem analiz był przebieg procesu infiltracji wód opadowych oraz jego wpływ na stateczność zboczy. Obliczenia infiltracji przeprowadzono wykorzystując jednowymiarowe modele infiltracji Iversona i Green-Ampta oraz model dwuwymiarowy opisany fizycznym równaniem Richardsa. Wyniki obliczeń dla analizowanych osuwisk wykazały, że w trakcie trwania opadu istniały odpowiednie warunki umożliwiające dotarcie infiltrującej wody do warstwy nieprzepuszczalnej, co doprowadziło do powstania zawieszonego zwierciadła wody gruntowej i uruchomienia sił ciśnienia spływowego. Analiza porównawcza zastosowanych metod obliczeń infiltracji wykazała, że obliczenia numeryczne oparte na równaniu Richardsa oraz model Green-Ampta dają porównywalne wyniki, natomiast zakres zmian ciśnienia ssania określony na podstawie modelu Iversona był znacznie mniejszy niż uzyskano z obliczeń numerycznych.
W pracy przedstawiono wyniki badań dotyczących wpływu systemu korzeniowego roślin na wytrzymałość gruntu na ścinanie. Badania te wykonano, stosując dwie metody badawcze. W ramach metody pierwszej wykorzystano zaproponowaną przez Wu i in. [1979] teoretyczną zależność pomiędzy wytrzymałością na rozciąganie korzeni roślinnych a wielkością spójności gruntu zbrojonego. W ramach metody drugiej przeprowadzono badania wytrzymałości na ścinanie w aparacie bezpośredniego ścinania na próbkach gruntu zbrojonego korzeniami. W obu metodach do badań użyto próbek korzeni sosny zwyczajnej. Wyniki badań wytrzymałości na rozciąganie wykazały, że wartości tej wytrzymałości w przypadku sosny zasadniczo mieściły się w przedziale od 5 do 25 MPa. Wyniki badań wytrzymałości na ścinanie gruntu zbrojonego korzeniami wykazały, że zwiększenie wytrzymałości na ścinanie gruntu związane jest zasadniczo ze wzrostem jego spójności (o 2,9–8 kPa), natomiast zbrojenie gruntu nie powoduje istotnych zmian wartości jego kąta tarcia wewnętrznego. Porównanie wyników z obu metod dowiodło, że wartości przyrostów wytrzymałości na ścinanie określone teoretycznie na podstawie wyników badań wytrzymałości na rozciąganie korzeni były znacznie zawyżone w stosunku do wyników badań bezpośrednich w aparacie skrzynkowym.
Celem pracy było określenie wpływu opadu deszczu i erozji bocznej na warunki stateczności zbocza położonego w pobliżu potoku Szalówka. Obszar badań to jedno z osuwisk Karpat fliszowych w miejscowości Bieśnik k. Gorlic (Beskid Niski), które powstało w 2010 roku. Badania obejmowały terenowe i laboratoryjne określenie właściwości geotechnicznych gruntów, a także obliczenia stateczności z uwzględnieniem infiltracji opadu oraz podcięcia jego podstawy. Wykazały one, że analizowane osuwisko powstało w terenie o niekorzystnych warunkach geotechnicznych z przewagą słabo przepuszczalnych utworów ilastych oraz łupków ilastych w stanie plastycznym i miękkoplastycznym. Z kolei obliczenia stateczności wykazały istotny wpływ opadu deszczu i procesów fluwialnych (erozji bocznej) na warunki równowagi zbocza.
W artykule przedstawiono wyniki analiz stateczności fragmentu zbocza Piekarówka w miejscowości Pławna k. Ciężkowic, gdzie w czerwcu 2010 roku powstał spływ błotny, a koluwium osuwiskowe zatrzymało się na znajdujących poniżej budynkach gospodarczych. W ramach pracy przeprowadzono badania terenowe, laboratoryjne oraz wykonano zintegrowane obliczenia infiltracji i stateczności. Badania terenowe i laboratoryjne wykazały, że osuwisko objęło swym zasięgiem powierzchniową warstwę zbocza, którą stanowiły grunty średnio i zwięzło spoiste charakteryzujące się słabą wodoprzepuszczalnością. Obliczenia infiltracji przeprowadzone za pomocą modelu Montrasio-Valentino oraz Green-Ampta dały zróżnicowane pod względem jakościowym i ilościowym wyniki opisu przebiegu procesu infiltracji w gruncie, przy czym w analizowanym przypadku bardziej niekorzystne wyniki obliczeń uzyskano, stosując model Montrasio-Valentino. Obliczenia stateczności wykazały, że czynnikiem niezbędnym do uruchomienia analizowanego osuwiska było nasycenie profilu gruntowego wodą oraz uruchomienie sił ciśnienia spływowego.
Artykuł przedstawia wyniki badań i obliczeń mających na celu określenie wpływu zmiany wartości spójności odpadów komunalnych na obliczone metodą Felleniusa wartości współczynnika bezpieczeństwa. Opisane prace dotyczyły rekultywowanego składowiska odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne w Brzozowie. Analizę oparto na własnych badaniach i obliczeniach oraz istniejącej dokumentacji dotyczącej składowiska. Obliczeniowa część pracy objęła sprawdzenie stateczności skarp w dwóch wybranych przekrojach. Założono również możliwość wystąpienia zewnętrznego obciążenia naziomu skarpy pochodzącego od maszyny zagęszczającej. W zależności od przyjętego przekroju i schematu obliczeniowego wykazano, że nawet gdy wartość spójności wynosi 22 kPa, obliczony współczynnik bezpieczeństwa wskazuje na ryzyko utraty stateczności.
Determination of direct slide coeffi cient and interfacial frictional resistance at the contact between the fill material and geosynthetic was the purpose of the paper. The fill material was an ash-slag mixture from Skawina Power Plant and from the settler of Arcelor-Mittal Poland Steel Plant in Kraków Płaszów. The shear strength and interfacial frictional resistance tests were carried out in the direct shear box apparatus at the moisture content close to optimal at the compaction indexes 0.90, 0.95 and 1.00. Test results revealed that the shear strength parameters of the analyzed ash-slag were high. The parameters describing the frictional resistance at the contact: ash-slag - geosynthetics were also high, which allowed obtaining high values of the direct slide coeffi cient as well as the coefficient of interfacial friction.
W artykule przedstawiono wyniki badań podstawowych właściwości geotechnicznych mieszaniny popiołowo-żużlowej oraz charakterystyki tarcia na kontakcie mieszaniny z dwoma rodzajami geowłóknin igłowanych o gramaturze 400 i 1200 g · m–2. Mieszanina popiołowo-żużlowa pochodziła z osadnika Huty Arcelor Mittal Poland S.A. Badania charakterystyki wytrzymałościowej mieszaniny oraz charakterystyki tarcia na kontakcie mieszanina–geosyntetyk przeprowadzono w aparacie bezpośredniego ścinania o przekroju skrzynki 12 × 12 cm. Wyniki badań wykazały, że mieszanina popiołowo-żużlowa charakteryzuje się stosunkowo dużymi wartościami parametrów wytrzymałościowych, a wartości współczynnika tarcia na kontakcie mieszanina–geosyntetyk są nieznacznie mniejsze niż współczynnik tarcia samej mieszaniny.
W pracy przedstawiono wyniki badań płytkich ruchów masowych powstałych w czerwcu 2010 r. w miejscowości Siary k. Gorlic. Przeprowadzono badania terenowe mające na celu rozpoznanie warunków geologiczno-inżynierskich w sąsiedztwie osuwisk oraz badania laboratoryjne, które obejmowały oznaczenie podstawowych właściwości geotechnicznych gruntów (skład uziarnienia, granice konsystencji, parametry charakteryzujące wytrzymałość na ścinanie). Zasadnicza część pracy obejmo-wała analiza wpływu procesu infiltracji na stateczność zboczy. Do analiz wykorzystano dwie metody opisu przepływu wody w strefie nienasyconej. Pierwszą z nich stanowił tłokowy model infiltracji zaproponowany przez Lumb’a, a drugą model Montrasio-Valentino. Wyniki badań oraz przeprowadzonych analiz wykazały, że głównym czynnikiem inicjującym powstanie analizowanych osuwisk był katastrofalny opad deszczu. który spowodował zawodnienie pokrywy stokowej tworzonej przez utwory pylaste. Istotnym czynnikiem biernym sprzyjającym powstaniu osuwisk stanowiła płytko zalegająca warstwa mało przepuszczalnego gruntu spoistego. Zintegrowane obliczenia infiltracji i stateczności z zastosowaniem modelu opracowanego przez Montrasio i Valentino wykazały jego wrażliwość na sposób doboru parametru K opisującego zdolność drenażową gruntów. Wykazano, że parametr ten można interpretować jako zmienną zależną od współczynnika filtracji. Wyniki obliczeń stateczności z wykorzystaniem modelu Montrasio-Valentino wykazały w analizowanym przypadku, że daje on bardziej niekorzystne wyniki obliczeń niż metoda opie­rająca się o obliczenia infiltracji z wykorzystaniem modelu tłokowego.
W artykule przedstawiono wyniki badań parametrów charakteryzujących wytrzymałość na ścinanie gruntów pochodzących z osuwisk w Chalakówce, Owczarach i Szymbarku k. Gorlic. Celem pracy było określenie wpływu wilgotności na wartości kąta tarcia wewnętrznego i spójności badanych gruntów oraz weryfikacji metody Matsushi-Matsukury do opisu wytrzymałości na ścinanie gruntów nienasyconych. Badania przeprowadzono w standardowym aparacie bezpośredniego ścinania o wymiarach próbki 60 × 60 × 19 mm. Wyniki badań wykazały, że wzrost wilgotności gruntu powoduje osłabienie jego wytrzymałości na ścinanie, przy czym spowodowane jest to w głównej mierze zmniejszeniem wartości spójności gruntów. Określone metodą Matsushi-Matsukury wartości wytrzymałości na ścinanie wykazują w przypadku większości analizowanych gruntów dobrą zgodność z wynikami badań.
The work presents results of maximum and residual strength tests of six clayey soils from the landslide areas near Gorlice and Ciężkowice. The tests were carried out in a direct shear apparatus on samples of dimensions 60 × 60 mm that were sheared at least three times. A shearing strain rate was equal 0.1 mm·min–1, and the range of horizontal deformation of the samples was equal 20%. The results of the tests revealed that multiple shearing of the soil caused a signifi cant decrease of its shear strength, resulting in signifi cant changes in cohesion, and the smaller changes in the angle of internal friction. It was shown that the threetime shearing reduced the initial shear strength of about 50%, and further three series of shearing decreased it approximately 15% more. The study also showed that by using a Coulomb-Mohr shear strength linear equation, the analyzed soils had a little residual cohesion. Therefore, to describe the characteristics of the residual strength, there were used two non-linear equations proposed by Mesri and Shanien (2003) and Lade (2010), which led to the same results. It was also shown that the use of non-linear characteristics of the residual strength at low values of the normal stresses gave more unfavourable results of stability calculations in relation to the method based on the linear strength characteristic taking into consideration the presence of the residual cohesion.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.