Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 40

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
B опыте с монокультурой кукурузы возделываемой на зерно в период 1977-1980 гг. сравнивали следующие системы обработки: типичная плужная обработка (контроль), беспахотная обработка (только тяжелая борона до посева), ротационная почвофреза на глубину 12 см после уборки и предпосевно; углубленная обработка (зяблевая вспашка с углубителем). Дифференцияцито обработки модифицировали исследуемые физические свойства почвы. Типичная обработка и с почвоуглубителем снижали объемный вес почвы и ее связность, а приводила к повышению общей и капиллярной порозности по отношению к беспахотной обработке и ротационной почвофрезой. Обработка типичная и ротационной почвофрезой влиялии наиболее благоприятно на густоту растений, тогда как самые высокие урожаи зерна были получены под влиянием углубленной и типичной обработки.
Целью точного полевого опыта было сравнение продуктивности двух севооборотов, без стойлового навоза и со стойловым навозом,при трех уровнях удобрения NPK под картофель. В безнавозном севообороте органическим удобрением являлись сидеральные удобрения. В опытах установлено различное реагирование отдельных видов растений, выраженное урожаями, на вид органического удобрения в севооборотах. Картофель как тестовая культура для органического удобрения характеризовался высшими урожаями на стойловом навозе, чем на сидеральных удобрениях. Наиболее благоприятной для картофеля в уело виях песчаных почв Угруска оказалась, независимо от вида органического удобрения, лозв 315 кг HPK на гектар. В общем можно констетиро вать, что в первой севооборотной ротации периода 1977-1980.гг. образующий урожай эффект безнавозного севооборота незначительно откло няется на плюс от общей продуктивности севооборота со стойловым навозом.
Ścisłe badania połowę przeprowadzono w latach 1993-1997 na glebie bielicowej, lekko kwaśnej, wytworzonej z piasków słabo gliniastych (kompleks żytni dobry). Obiektem badań był owies siewny (odm. Komes) uprawiany na dwóch poziomach agrotechniki (pełnej i uproszczonej). Wyniki 3-letnich badań wskazują, że plonowanie owsa i dorodność ziarn (MTZ) była niezależna od poziomu agrotechniki i wynosiła odpowiednio 3,56 t z ha i 30,4 g. Pełny poziom agrotechniki wywarł istotny wpływ na zmniejszenie zachwaszczenia łanu owsa siewnego. Liczebność chwastów obniżyła się 6-krotnie, zaś ich biomasa ponad 10-krotnie. Panującymi chwastami były głównie gatunki krótkotrwałe, takie jak: Chenopodium album, Polygonum convolvulus, Viola arvensis i Apera spica-venti (78,7% ogólnego zachwaszczenia).
Ścisłe badania polowe przeprowadzono w latach 1998-2000 w GD Uhrusk, należącym do AR w Lublinie. Założono je na glebie bielicowej wytworzonej z piasków słabo gliniastych, zaliczonej do kompleksu żytniego dobrego. Badania obejmowały zachwaszczenie łanu żyta ozimego w różnych fazach rozwojowych (strzelania w źdźbło, kłoszenia i dojrzałości woskowej ziarna) uprawianego w płodozmianach i monokulturze wielogatunkowej zbożowej na tle zróżnicowanego poziomu agrotechniki. Chwastami dominującymi, które zasiedlały łany żyta ozimego w płodozmianach i wielogatunkowej monokulturze zbożowej były gatunki krótkotrwałe, w tym głównie: Apera spica-venti, Viola arvensis, Stellaria media, Veronica ssp., Galium aparine i stanowiły one od 78,3% do 82,8% ogólnej liczby chwastów. Największą liczbę chwastów w łanie żyta (192,2 szt.·m⁻²) stwierdzono w fazie strzelania w źdźbło, zaś najmniejszą w okresie dojrzałości woskowej ziarna (118,1 szt.·m⁻²). Natomiast przeciwnie kształtowała się powietrznie sucha masa chwastów i najwyższe jej wartości stwierdzono w fazie kłoszenia i dojrzałości woskowej ziarna (średnio 37,9 g·m⁻² ), była ona wyższa o 37,5% w odniesieniu do fazy strzelania w źdźbło. Wyższy poziom agrotechniki istotnie przyczynił się do obniżenia zachwaszczenia żyta ozimego, co wyraziło się zredukowaniem ponad 3-krotnym liczby chwastów i 6-krotnym ich powietrznie suchej masy.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.