W teorii zarządzania coraz większą wagę przywiązuje się do ograniczenia wiedzy, czyli do ignorancji. Powstają takie koncepcje, jak zarządzanie wiedzą i ignorancją czy też nawet zarządzanie ignorancją. W ogólnym ujęciu ignorancja odnoszona jest do informacji, wiedzy, niepewności, kompetencji i złożoności. Należy też podkreślić, że ignorancja jest efektem zdobywania wiedzy. Można więc mówić o swego rodzaju „pozytywnej” ignorancji. Wiedza i ignorancja odgrywają szczególną rolę w zarządzaniu strategicznym, w którym podstawowym problemem jest redukcja niepewności. Celem opracowania jest analiza roli ignorancji w klasycznej metodyce planowania strategicznego oraz w planowaniu scenariuszowym.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.