Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 4

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem przeprowadzonych badań była analiza wpływu czynników antropogenicznych (emisja SO2, NOx, NH3, nawożenie mineralne) na zakwaszenie gleb i produkcję roślinnąw Polsce w latach 1985-2005. W Polsce plony rośfin uprawnych są niższe niż w Europie Zachodniej. Jest to spowodowane częściowo warunkami glebowymi i klimatem. Z przeprowadzonych analiz wynika, że większość naszych gleb jest silnie lub umiarkowanie zakwaszona i wykazuje niską zawartość podstawowych składników pokarmowych. Najwięcej gleb silnie zakwaszonych skoncentrowanych jest we wschodniej i centralnej części kraju. Nadmierne zakwaszenie gleb znacznie ogranicza efektywność produkcji roślinnej w Polsce. Na podstawie analiz statystycznych można stwierdzić, że znaczny spadek oddziaływania czynników antropogenicznych nie wpłynął na wyraźną poprawę odczynu środowiska glebowego w latach 1985-2005. W analizowanym okresie stan zakwaszenia gleb w skali całego kraju nie uległ praktycznie żadnym zmianom. Wynika z tego, że na zakwaszenie gleb w Polsce ma wpływ głównie specyfika naturalnych procesów geologicznych i biochemicznych przebiegających w glebie, a nie czynniki antropogeniczne.
Celem pracy było oszacowanie wielkości postępu biologicznego w hodowli pszenżyta w Polsce. Uważa się, że stosowanie nośników postępu biologicznego, takich jak nowe odmiany i kwalifikowany materiał siewny jest najtańszym z wielu czynników plonotwórczych. W ostatnich latach w Polsce tylko ok. 10% powierzchni zbóż obsiewane jest kwalifikowanym materiałem siewnym, przy czym występuje znaczne przestrzenne zróżnicowanie w stosowaniu kwalifikatów. Z przeprowadzonych analiz wynika, że w polskim rolnictwie wciąż większe znaczenie plonotwórcze ma racjonalne nawożenie mineralne niż stosowanie przez producentów rolnych nowości odmianowych i wysokiej jakości materiału siewnego. Należy jednak podkreślić, że pomimo słabego popytu ze strony rynku na kwalifikowany materiał siewny, stale poszerza się oferta odmianowa materiału siewnego zbóż. W krajowym rejestrze znajdują się głównie rodzime odmiany pszenżyta, jednak wraz z otwarciem granic napływa do Polski coraz więcej odmian zagranicznych. W najgorszej sytuacji mogą znaleźć się polskie mieszańce, gdyż w tej kategorii odmian konkurencja firm zagranicznych jest największa.
Badano ogólną zawartość białka w ziarnie 16 linii mieszańcowych pokoleń F9, BC1F5, BC2F4 Aegilops kotschyi BOISS. x Triticum aestivum L. oraz ich form rodzicielskich Ae. kotschyi BOISS. i odmian T. aestivum L. (Begra, Gama, Korweta, Monopol, Muza, Piko, Rusałka, Smuga, Turnia, Zyta). Ogólną zawartość białka w ziarnie oznaczono metodą Kjeldahla. Przeprowadzone analizy wykazały, że najwięcej białka ogółem zawierały ziarniaki dzikiej formy rodzicielskiej Ae. kotschyi BOISS. - 276,5 g·kg-1. Linie mieszańcowe Ae. kotschyi BOISS. x T. aestivum L. charakteryzowały się pośrednią zawartością białka w porównaniu z formami rodzicielskimi, niższą niż dziki gatunek i wyższą niż odmiany pszenicy. Wśród nich wyróżniły się linie pokolenia F9 Ae. kotschyi BOISS. x T. aestivum L. odmiany Rusałka o zawartości białka w ziarnie wynoszącej 177,8-236,6 g·kg-1. Pszenice zawierały białka ogólnego w ziarnie od 129,3 g·kg-1 (Smuga) do 156,3 g·kg-1 (Rusałka).
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.