Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 32

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Artykuł przedstawia możliwości wykorzystania techniki GPS RTK w pomiarach rzędnych zwierciadła wody w dolinach rzecznych podczas występowania zalewu dla celów kalibracji modeli hydrodynamicznych przepływu wody w korycie i równinie zalewowej. Użycie techniki różnicowego GPS w trybie RTK pozwala na szybkie i bardzo dokładne wyznaczenie poziomu zwierciadła wody w wielu punktach doliny w momencie maksymalnego zalewu. Pomiary wykonano w latach 2004-2006. Wykorzystano w tym celu zestaw nawigacji satelitarnej firmy Topcon w konfiguracji umożliwiającej wyznaczenie pozycji z dokładnością geodezyjną. Podczas pomiarów uzyskano dokładności wyznaczania rzędnej wysokości w granicach 2-3 cm w odległości od bazy nieprzekraczającej 6 km. Rzędne zwierciadła wody zostały zmierzone pomiędzy dwoma posterunkami wodowskazowymi Osowiec i Burzyn. W efekcie wyznaczono podłużny profil zwierciadła wody i szereg profili poprzecznych doliny zalewowej, jak również lokalne spadki. Pozyskane dane posłużyły do opracowania modelu hydrodynamicznego na obszarze Dolnego Basenu Biebrzy. Metoda GPS RTK została pozytywnie zweryfikowana jako narzędzie do pomiarów chwilowego stanu rzędnych zwierciadła wody w naturalnych dolinach średnich rzek.
Analysis of use of satellite imagery for extraction of snow cover distribution as a parameter in a rainfall-runoff model.Interpolation of point measurements of meteorological variables in relatively big areas (eg. medium and big catchments) does not refl ect their real distribution. The study area is the upper Biebrza River catchment, meteorological data were recorded in a Rogorzynek station. This paper analyses possibilities of usage of a satellite data (MOD10A2, a spatial distribution of a snow cover) as a parameter in a hydrological model, which uses a day-degree method for a snowmelt estimation. The analysis shown a high correlation (0.68) between presence of a snow cover in a land surface station and in satellite data. Moreover, a strong linear relationship (correlation of 0.70) was found between a snow pack depth in the land surface station and an area of snow cover in the catchment estimated from satellite data. Geostatistical analysis of snow cover frequency in a pixel was made. A method of use a MOD10A2 data in a hydrological model was proposed.
The paper treats on hydrological distributed model adaptation for a catchment with significant contribution of wetland. The WetSpa model was applied to analyzing the effects of topography, soil type, and land use cover on the runoff characteristics for upper Biebrza catchment. The derivation of parameter maps and analysis of the daily runoff as reaction of the catchment on rainfall was performed. The semi-automated calibration of the model was executed using PEST module. Then, the assessment of that crucial processes was done by calculating errors of mathematical models performance as well as hydrograph comparison. Error values, have shown that the model efficiency was estimated to be good for high flows, but unsatisfactory for low flows. This initial modeling approach gives possibility to ask question about limitation and needs of wetland catchment for rainfall-runoff modeling.
This paper concerns the use of Terrestrial Laser Scanning (TLS) methods and the Geographic Information Systems (GIS) analysis to determine microtopography of a natural river valley, case study of the upper Biebrza valley. The scientific problem analyzed in this paper is a morphology of the selected segments of the valley covered by sedge ecosystems which in natural stage form a characteristic tussocks from their root systems. In order to capture the microtopography it was necessary to remove vegetation from the selected areas, and then, for a five typical location, registration of its structure using the laser scanner. As a result the point cloud was generated for each of the selected area and after GIS analysis the microtopography was obtained in form of digital terrain model (DTM). The DTM of each area represents valleys microstructure possible to obtain by use of TLS (TLS DTM), is usually not registered by the Airborne Laser Scanning (ALS), and is the main reason of inaccuracy of the DTM obtained based on ALS. The resulting TLS DTM has been processed by various filtering methods to lower the noise and fi ll the voids from blocking the laser beam by a tussocks. Finally, this allowed to determine the spatial structure of each measurement field.
W artykule opisano zastosowanie infiltracyjnego modelu Green’a i Ampt’a (GA), którego parametry mają sens fizyczny, do obliczeń opadu efektywnego w modelach opad-odpływ. Jako teren badań wybrano nizinną zlewnię górnej Wilgi, o powierzchni użytkowanej rolniczo. Parametry równania GA określono na podstawie cech teksturalnych utworów powierzchniowych mierzonych w 183 próbkach glebowych. Przestrzenną dystrybucję wartości parametrów określono na podstawie mapy glebowej przy zastosowaniu techniki GIS. Model GA testowano przez porównywanie wyników z metodą krzywej CN SCS. Do transformacji opadu efektywnego w odpływ powierzchniowy stosowano IUH Wackermanna w modyfikacji Ignara, którego parametry były optymalizowane indywidualnie dla każdego wezbrania. Obserwowano bardzo wysoką zgodność pomiędzy obserwowanym i obliczonym hydrogramami jak i wielkościami odpływu. Kształty hydrogramu obliczonego przy zastosowaniu modelu GA lepiej odzwierciedlają rzeczywisty proces infiltracji niż metodą CN SCS, szczególnie w początkowej fazie odpływu.
W opracowaniu przedstawiono wykorzystanie pakietu WMS, będącego połączeniem hydrologicznego modelu HEC-1 o parametrach dyskretnie rozłożonych z interfejsem Geograficznego Systemu Informacyjnego (GIS), w małej zlewni rolniczej. Model wykorzystano do modelowania fal wezbraniowych na rzece Olszance. W pracy analizowano dwie metody wyznaczania hydrogramu jednostkowego. Pierwsza z nich bazowała na parametrach hydrogramu jednostkowego dla metody SCS wyznaczonych w programie WMS. Metoda druga opierała się o hydrogramy jednostkowe Wackermana, wyliczone w dodatkowym programie autorstwa S. Ignara. Wybrano drugie z wymienionych rozwiązań. Skalibrowany model wykorzystano do analizy wpływu różnych wariatów użytkowania, na fale wezbraniowe. Przeanalizowano sześć wariantów. Zmiany w strukturze użytkowania przekładały się na zmianę parametru CN. Modelowanie przeprowadzono w programie WMS dla opadu o 1% prawdopodobieństwie pojawienia się.
W opracowaniu przedstawiono zastosowanie pakietu WMS, będącego połączeniem hydrologicznego modelu HEC-1 o parametrach dyskretnie rozłożo­nych z interfejsem Geograficznego Systemu Informacyjnego (GIS) w małej zlewni użytkowanej rolniczo. Zastosowanie funkcji GIS umożliwiło utworzenie cyfrowej bazy danych zlewni Zagożdżonki, składającej się z modelu wysokości terenu typu TIN oraz warstw tematycznych systemu sieci rzecznej, użytkowania i gleb. Na ich podstawie dokonano automatycznego podziału zlewni na podsystemy i wyliczono wielkości parametrów wejściowych modelowania matematycznego fal wezbranio- wych. Modelowano reakcję wydzielonych zlewni na historyczne epizody opadowe. Wydzielone zlewnie różnicowe traktowano jako nieobserwowane. Rozdział zare­jestrowanego opadu na straty i opad skuteczny wykonano metodą SCS, optymali­zując wartość parametru CN przy założeniu równej objętości opadu efektywnego i wezbrania. Do wyznaczania wezbrań opadowych w zlewniach zastosowano kon­cepcyjny model hydrogramu jednostkowego Wackermanna, którego parametry wyznaczono z formuł empirycznych. Hydrogramy wezbrań w profilach zamykają­cych wyznaczono jako kombinację hydrogramu odpływu ze zlewni różnicowej i fali transformowanej w korycie z profilu zamykającego w górze rzeki. Hydrogra­my obliczone poddano weryfikacji sprawdzając zgodność wartości hydrogramów obliczonych z obserwowanymi.
Stan ekosystemów fluwiogenivcznych uzależniony jest głównie od warunków zasilania ich wodami wezbraniowymi. W artykule wyznaczono dla obszaru Basenu Dolnego Biebrzy podstawowe hydroekologiczne charakterystyki zalewów. W tym celu zastosowano jednowymiarowy model hydrodynamiczny przepływu wód rzecznych. Model został zidentyfikowany dla danych pomiarowych z wezbrania w roku 1999, a następnie zweryfikowany za pomocą zasięgu zalewów otrzymanych z analizy zdjęć satelitarnych z lat 2000 i 2002. Opracowany model wykorzystano do obliczeń symulacyjnych dla okresu wegetacyjnego (luty-wrzesień) dla ciągu danych historycznych, obejmującego okres 35 lat (1961-1996). Obliczone rzędne zwierciadła wody wykorzystano za pomocą technik GIS i Numerycznego Modelu Terenu do określenia zasięgu zalewów, częstotliwości ich występowania oraz średniej głębokości. Uzyskane rezultaty mogą być wykorzystane jako dane wejściowe do modeli ekologicznych prognozujących stan ekosystemów fluwiogenicznych w tym rejonie.
The paper presents the research carried out in the lower basin of Biebrza River valley in order to identify interception for natural wetland plant communities. Maximum interception, i.e. the largest amount of water, expressed in millimeters, which can be captured and retained by plant canopy from rainfall is one of the key parameters of the water cycle modeling. Maximum interception was determined based on the difference of the masses of wet and dry fresh plant samples. Collection of plant material samples took place during the five measurement sessions, which began immediately after the flood recedes, and then lasted until the end of the growing season. Interception spatial variability was analyzed on the basis of the results of maximum interception measured for selected plant aggregations in the different sampling points. The obtained values were extrapolated to the area of the lower basin of Biebrza River using vegetation map of the Biebrza National Park. By conducting a test sessions in the five coming months, the maps of the spatial variability also show changes over time. Methodology used in the described tests allowed for obtaining of satisfactory results. They present, in a correct way, variation occurring between the plant aggregations due to their morphology. In most cases the results are consistent with data from the literature. As results of the analysis of spatial variability of the maximum interception, the highest values were found for the plant communities located in the immediate vicinity of the river channel. With the increase of the distance from river towards the valley edges the maximum interception values decrease. These changes can be seen in the form of strips parallel to the river channel, which corresponds to the plant zones. Obtained map of spatial variability of the maximum interception, which is the results of extrapolation of the values assigned to plant communities, has a high correlation with the map resulting from the analysis of satellite images.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.