Innowacje społeczne stanowią przykład przedsięwzięć, które przejawiają się w zmianach zachodzących w strukturze społecznej ludności, we wzorach obyczajowych, postawach ludzkich, a nawet kulturze narodu. Ich specyfika wyraża się między innymi tym, iż rezultaty tego typu innowacji są trudne do określenia i zmierzenia w konkretnym horyzoncie czasowym. Niekiedy bywają nieprzewidywalne. Innowacje społeczne powstają powoli i są procesem złożonym, postępującym w czasie. Czasami zmiany zachodzące w wyniku wprowadzonych innowacji nie odnoszą się nawet do zamierzonych celów i rezultatów, stanowiąc niejako dodatkową korzyść i wartość płynącą z ich wdrożenia. Innowacje społeczne w wymiarze lokalnym, jako że dotykają interesów niewielkich społeczności, cechuje większa skuteczność, zwłaszcza gdy dotyczą inwestycji o charakterze sportowo-rekreacyjnym. Inwestycje tego typu wiążą się często z aktywizacją społeczności lokalnych, które stają się inicjatorami, kreatorami, a następnie propagatorami efektów innowacji. Tak więc, inwestycje o charakterze sportowo-rekreacyjnym stanowią szczególną grupę inwestycji, które można powiązać z oddziaływaniem społecznym, zmianą społeczną, a zatem z terminem innowacji społecznej. Tak przedstawiony problem stanowi cel główny rozważań. Dla przygotowania opracowania przeprowadzono studia literaturowe w obszarze innowacji społecznych oraz rozwoju lokalnego. Tekst ma charakter koncepcyjny i jest próbą wykazania społecznych korzyści płynących z rozbudowy gminnej infrastruktury społeczno-rekreacyjnej i powiązania ich z promowaną koncepcją innowacji społecznych.